út sum fleskasteik!, sigur hon við einum brosi. Jú, hetta er góð dunna. So gott at kunna fáa heitan mat umborð á flogfarinum. Gad viti, nær ein fær tað aftur! Flogternurnar arbeiða allar við tí eyðkenda

skúlanum longu frá 1. januar. Ætlanin er sera positiv og vónandi verður hon í framtíðini víðkað til skúla-mat eins og í øðrum Norðurlondum við tilhoyrandi betri innlæringsevnum og minni stressaðum familju-lívi

fram, har hon skeyt upp, at seta á stovn eitt ráð, sum kann geva kosttilráðingar til fólk, sum gera mat til føroyingar. Hetta er avgjørt eitt, sum eg kundi hugsað mær at arbeitt víðari við, sigur landss

nógv tilboð at velja ímillum í frítíðini. Tað er ikki longur nokk bert at hava eitt arbeiði og fáa mat í munnin. Í dag seta fólk onnur krøv, tí tað skal vera spennandi, mennandi og áhugavert at vera, har

var eitt undur, at vit yvirlivdu í hesum býnum. Vit vórðu bumbað frá øllum síðum. Einki vatn. Ongan mat. Áhaldandi jarðaferðir. Tað var sum í Stalingrad. Men vit vunnu. Nú mugu vit geva palestinum teirra

Ábyrgdarafundurin í ár verður tann 21. mars í Kí høllini. Á fundunum plaga at vera umframt góðan mat, sangur, tónleikur, undirhald og ein fyrilestur um eitt hvørt aktuelt, sum er frammi. Í ár fer Magni

Ken tey hava eisini funnið útav at býta arbeiðið heima ímillum sín: Karolina kókar døgverða og ger mat, Albinius tekur av aftur borðinum og vaskar upp. ? Okkurt er, sum vit ikki orka sjálvi longur, men

Noregi av væl nøgdum ferðafólki, sum hevði verið inni á gólvinum og roynt tað. Fimm kokkahúgvur til mat og tænastu, meðan hvítvínið ikki fall í so góða jørð.

diamantur, ráur og fullur av møguleikum«. Orðini, sum Oddvør nýtir, sipa samstundis til ummælið hjá Mats Liljeroos í finlandssvenska »Huvudstadsbladet«. So tað eru ikki bara vit í Føroyum, sum hava fingið

kr. pr. døgn. Viðkomandi hevur so av síni pensiónsupphædd goldið fyri sítt upphald, húsaleigu, fyri mat og klæði, ljós og hita, lisens til útvarp og sjónvarp o.s.fr., umframt at persónurin, hóast framvegis