framleidd av tungolju! Hví tosa vit, sum um elektrisitetið í Føroyum er “grøna loysnin”? Eg haldi meg vita hví. Tí vit eru byrjað at trúgva okkara egnu marknaðarføring – vit hava sagt tað so ofta, at nú

r hevur gjørt hann, fingu vit at vita. Men, álvaratos, hvat hendir her? Siti ørkymlaður og spyrji meg sjálvan. Hvønn annan skal eg spyrja? Er hetta Katrin Ottarsdóttir? Svarið kemur nakrar minuttir seinni [...] íbúðini eru á veg. Hesir báðir fyrstu vóru ikki heilt lidnir, segði Katrin í Norðurlandahúsinum. Og lat meg so siga tað: hesir báðir fyrstu eru sannar filmsperlur. Frálíkar søgur, framúr væl sagdar á einum [...] ikki rættiliga, um tað fer at rigga. Og sama ger. Tvær filmsperlur higartil, og tær rigga. Eg gleði meg til at síggja søgurnar úr stovuni, gongini og soivkamarinum. Helst í svørtum og hvítum og gráum.

ímyndaði eg mær eitt friðsælt stað í náttúruni, har eg var umgyrd av stórum trøum, sum fjaldu meg frá heimunum. Útsýnið av einum vatni, hoyra tutlið frá eini á og smáfuglarnar láta, meðan eg

posan við sær inn í íbúð sína, men ynskti ikki samband við løgregluna. - Nei, eg ynski ikki at seta meg í samband við løgregluna, tí tað fer bara at føra til órógv, segði hon, tá hon í staðin segði norska

rópar niður til mín og biður meg um at koma og hjálpa til. Og nú hendir eitt undur, tá eg líti aftur á. Tað var líka sum tað bleiv heilt stilt og eg kendi at samband var millum meg og himmalin. Eg fari upp [...] skuldi til at pumpa luft, men teir bóðu meg bíða, til vit vóru komnir leysir av landi. ? Tá vit vóru komnir á Klaksvík sigur Dánjal í Hoygarðinum á Syðradali við meg. Hann var við. Hatta var eitt ordiligt [...] tí eg havi hoyrt røddina aftur seinni í lívinum, og tá var so púrasta ongin ivi. Ein maður rópti á meg úr maskinrúminum á Glottanum, meðan vit lógu í briminum norðantil á Viðoynni við motorstoppi. Har var

formaðurin í Miðflokkinum sat í, komin við einum uppskoti uttan nakra uppboðsølu. Tískil undrar tað meg, at hann kundi taka undir við tí tá, men nú er tað eitt kardinalpukt, sigur Jógvan Skorheim. -Eg eri

rodna og hyggja burtur. Eg kendi meg stoyttan, at orsøkin til at eg slett ikki var vigaður varð einans tí eg var føroyingur, og hevði einki við mínar kvalifikatiónir ella meg sum menniskja at gera. Eg fari [...] fyri Norðurlandahúsið er minst líka nógv at fáa norðurlendskt mentanartilfar til Føroya Tó kenni eg meg stoyttan av, at stýrið lumpar føroyingar í starvslýsingini. Tá føroyingar ikki kunnu gerast stjórar

nógvar oddagreinar, sum hava funnist at Javnaðarflokkinum seinastu tvey árini. Kortini undrar tað meg sera nógv, at tú, sum ert fólkavaldur, loypir framav soleiðis í einum lesarabrævi. Tú krevur saklig [...] eisini farin at tosa um woodo. Eg taki undir við fullveldisætlanini hjá landsstýrinum, men tað ger meg als ikki til fanatikara av nøkrum slagi. Einastu fanatikararnar, eg síggi, eru teir, sum av øllum alvi

tingfólk fáa sama ferðaendurgjald sum tænastumenn landsins. Vit fáa fyri hundrað dagar, men eg sigi fyri meg, at eg eri í Havn minst tvífals so ofta, ikki bara til tingfundir, men eisini til nevndarfundir og

–Tað veit eg meg ikki hava gjørt. Eg fekk boð í farnu viku um, at bókin varð tikin av skránni. Tað hevði verið frálíkt at fingið kunning um hetta, men tey hava onga skyldu at kunna meg, siga tey. Soleiðis