kostnaðin. So er tað tað við at rinda fyri at tryggja raksturin og viðlíkahaldið. Eg havi heilt einfalt ikki álit á, at vit leggja størri part av viðlíkahaldinum inn í fíggjarlógina, tí tað verður og er
gjalda fyri okkara stórlætisørskap. Og spyrt tú, hvat ið danska stjórnin fær afturfyri, er svarið einfalt: Teir selja amerikumonnum og krígsfelagsskapinum NATO fjøll okkara til radarar og annan tøkniligan
ein fyrimun við einum samstarvið so ella so, so vil man hetta samstarvið og bindur seg til tað. So einfalt er tað í veruleikanum Sum útgangsstøði síggja vit í dag, at tær kommunurnar sum eru fyri einum tvungnum [...] kommuna nógvar eldri borgarar, so fær kommunan nógv afturborið fyri eftirlønarskattin. Hetta er einfalt og so rættvíst sum tað kann vera, og ongin setur spurnartekin við tað. Afturberingin fyri DIS, FAS [...] hesum skipanum í einari kommunu, so fær tann kommunan eisini nógv afturgoldið. Hetta er eisini so einfalt og rættvíst, sum tað kann vera. Kjakið snýr seg sum oftast um júst hesa afturberingina. Tað vísir
vegnum millum Fjarða. Løgreglan sigur, at tað hevur ikki so nógv upp á seg, og at tað var heilt einfalt vegurin, ið skrædnaði undan, tá lastbilurin helt av. Lastbilurin gleið tí út av vegnum, og stendur
hevur fylgt við øktum krøvum til námsfrøðiligu uppgávurnar á stovnunum seinastu árini. Her má heilt einfalt ein hægri játtan til at nøkta tørvin á økinum. Eisini er neyðugt, at vit frameftir skipað økið soleiðis
ongantíð vera passað av sínum foreldrum? Jú, sjálvandi skulu tey tað, men hevði tað bara verið so einfalt. Skulu allar rokningar gjaldast, sum dagurin krevur, mugu bæði foreldrini til arbeiðis. Tí mugu børnini
er høvuðsorsøkin til, at hálkubreytin ikki langt síðani er komin. Sostatt er valið í veruleikanum einfalt: Hálkubreytin má staðsetast einastaðni, har lendisinntrivið longu er gjørt, tí annars kemur hon slett
til. - Vit skulu hugsa nýtt og byggja lutaíbúðir til vanligar familjur og støk. Fyri okkum er tað einfalt: Bústaðarpolitikkur skal snúgva seg um tørvin hjá tí lægsta. Ikki áhugamálini hjá tí hægsta. Tí
Signabø, Oyrareingjum, Kirkjubø og Velbastað. Og eg undrist stórliga! Tað skuldi verið so sera einfalt at avgreitt ynskini hjá borgarunum, ella í minsta lagi víst á eina raðfesting, nær væntast kann
hvussu nógv valevnini lova, endar bústaðarpolitikkurin altíð niðast í bunkanum, tí býráðið heilt einfalt ikki ynskir ein høvuðsstað fyri øll. Og eg má siga, at eg trúgvi teimum. Men samstundis er júst hetta