eyka, sum bara skal vera til reint pappír. Tað vil siga slíkt, sum ikki hevur verið í samband við mat. Hugsað verður her um avísir, pappeskjur, kanska ein cornflakes pakka og tílíkt. Eggjabakkar og mj

tykkum, gerið teimum gott, sum hata tykkum og biðið fyri teimum, ið háða tykkum og søkja at tykkum« (Matt. 5:44) Og tá ið ein spurdi hann, hvør var næsti hansara, var Jesus ógvuliga greiður og segði honum

og eigur hetta at tvinga okkum at hugsa øðrvísi. Tað er kapping um rávørurnar, tí heimurin manglar mat. Arbeiðið á einum fiskavirki í Føroyum í dag er sera svikaligt, tí rávøran manglar í vikuvís, og rakar

eina búfelagsskapinum høvdu íbúgvarnir egnan køk og avmarkaða atgongd til felagsøki. Har gjørdu tey mat í egnu íbúðini. Í einum øðrum búfelagsskapi høvdu íbúgvarnir bert tekøkar, men lætta atgongd til stóran

álvarsom. Síðan fóru vit øll saman við brúðarparinum til eitt vakurt stað við Awasa vatnið. Vit høvdu mat við okkum og vit hugnaðu okkum eina løtu. Haðani varð koyrt beint í kirkj­­una, sum longu var nærum [...] ávøkst, sumt hundrað­faldan, sumt sekstifaldan og sumt tríatifaldan. Hvør ið oyru hevur hann hoyri. Matt. 13,8-9. Tá vit fara út sum trúboðarar er tað við tí endamáli, at tey skulu vera frelst. Tað verða [...] synd í teimum, tí at tær vóru illa viðfarnar og vanrøktaðar, rætt sum seyðir, ið ongan hirða hava. Matt 9, 35-36. Tað er tí ikki nóg mikið at ganga runt undir sólhatti og við bíbliuni í hond og prædika

soleiðis, at barnið hjá sølukvinnuni kann sova undir vogninum. Í Thailandi keypa tey flestu lidnan mat frá sølubúðum. Ein thailendari etur sum oftast rís bæði morgun, middag og á kvøldi. Sjálvandi eta tey [...] ikki bert rís, men rís er altíð ein partur av máltíðunum. Eg elski suppur, rís og annars thailendskan mat og tí var hetta eitt satt paradís fyri meg. Var man svangur, var ongantíð langt til eina sølubúð, bert [...] vatninum. Vit tosa við kvinnuna um, hvat fyri rættir vit ynskja okkum. Vit ynskja at hava kinesiskan mat. Sodavatn og leskidrykkir syrgir hotellið fyri, men vín og sterkari drykkir fáa vit loyvi at koma við

Mamma mín og systir mín høvdu syrgt fyri at skonkja te og gera mat, men tá eg kom aftur úr Danmark, dugdi eg sanniliga bæði at baka og gera mat. Pápi mín var so fegin um hetta, at hann syrgdi fyri, at eg

terassu í Onnugøtu 11 í Hoyvíkshaganum sita fýra dreingir við sveittabrot og stríð­ast við at prógva mate­mat­iskar líkningar. Sinus og Cosinus. Tann gylti skurðurin. Fibonnaci-tølini. Og sjálvsagt Pytha­gor­as

tað var tað, hann tráðaði eftir. Øll høvdu jú grinið at honum higartil. Hans Andrias legði lítið í mat So fór hann at ganga á læraraskúlan um summarið 1902. Hetta var ein hugnalig tíð fyri Hans Andrias [...] Hann slúkti einar tvær breyðflísar til nátt­verðar. Eg undraði meg yvir, at hann legði so lítið í mat til náttverð, tí hann hevur altíð mítt besta máltíð og mamma plagdi sum oftast at “stella” ein heitan

nyttu. Tí hugburðurin hjá vanabundna manninum var nú einaferð hann, at alt virksemi, sum ikki gav mat á borðið, var misnýtsla av gávum Skaparans. Hví skuldu vit uppfinna seiðatræið einaferð afturat, tá [...] betri hevur skilt tey. Tey eru komin upp í eini tíð, sum hóast alt ikki hevur verið líka svanglig til mat á borðið, sum fyrsta tíðin má hava kenst teimum, ið settu skjøtil á. Tey eru komn til tann sjeynda