spælararnir at merkja á vøllinum, so tað ger tað eisini torført, men tað kemur eisini at motivera okkara spælarar. Gunnar um hvør er favortitur: Hetta er ein javnur og spennandi bólkur. Vit vita eisini

varin við at drepa springarar, men eg ynski ikki at skerja rættin at drepa teir. Vit skulu verja okkara rætt, men gera tað við umhugsni. Tað var tað vit gjørdu í fjør. Vit høvdu havt nokk av grind, og

kann hon fara tvørtur ígjøgnum forrútin, ella bakrútin. Niðanfyri eru nakrar myndir, myndamaður okkara tók í góða kavaveðrinum í Havn nú ein dagin

bjóða fimta oljuleitingarumfar út, men halda, at Føroyar skulu gevast við at hava ein oljudreym. Okkara ynski er, at politikarnir raðfesta grøna orkuskiftið, sigur Hervør Pálsdóttir. Teir flestu løgti

i eta alla játtina, so ein gongd leið má verða, at gera batar í Heimatænastuni. Tey ungu, ið eru okkara framtíð, fara ikki at arbeiða undir slíkum umstøðum, so her er einki at bíða við. Hvør dagur telur

samstundis, at stórt tal av arbeiðsplássum í Føroyum, við framleiðsluvitan hvørvur, sigur hann. – Okkara mál má vera, at alt tað føroyska samfelagið skal fáa so nógv sum til ber burturúr hvørjum kilo av

stórum vøkstri og skjótt kann gerast ein ov stór avbjóðing á ymiskum økjum, so er tað kortini mest í okkara egna hugaheimi, at tað er so. Tað vísir stjórin í Visit Faroe Islands á. – Ferðavinnan veksur áleið

einans ellivu ár til 2030, og hóast streymurin er vorðin grønari, er nógv størsti parturin av landi okkara framvegis rikið við kolasvartari olju. Og skal tað framvegis vera veruleikakent at tosa um at leggja

økist, um fólk flyta úr eitt nú Asia til USA. Broyttu vanarnir hjá kvinnum seinastu ártíggjuni í okkara parti av heiminum benda á, at vandin fyri menning av bróstkrabba er øktur. Samlaða nøgdin av østrogeni

møguleikar við hesum hópinum. Vit vóru nokk skuffaðir av, at ikki fáa meiri burturúr í fjør. Nú er tað okkara uppgáva at reisa okkum og fyrsti møguleikin er nú, sigur Jóan Símun Edmundsson. Ynskið er ein sigur