og tað broytti heim teirra frá sorg og líðing aftur til gleði, trivna og kærleika. ?Góðu foreldur, ung og børn: ”Hvussu veit heimið tykkara við?” Hava tit givið Jesusi fastan bústað í lívi tykkara? Hevur
upplýsa, fyribyrgja og vegleiða um kynsliga misnýtslu, meðan hin hevur stovnað eina ráðgeving fyri ung við heitinum ?Tú og eg?. - Starvsfólkini eru sera fegin um henda møguleikan at hjálpa øðrum, og tað
Øking í % 2003-08 Eldrarøktin 533 720 755 222 42 Trivnaðartænasta/serforsorg 209 233 233 24 11 Børn & ung stovnar 86 111 111 26 30 Stuðlar fyri vaksin 40 48 60 20 49 Barnatænastan 22 25 25 3 14 Sjúkrahúsini
brotið her á landi, síðan Petur í Geil sang sínar sangir í ungmannafelagnum í Havn. Nýggj tíð er komin, ungdómurin nú er ikki sum ungdómur tá, hevur ikki somu hugsjónir og somu endamál, men í botninum liggur
í summarbúnaði, og eg hugsi Hans Andreas hevur sæð heimið eins og eg? Í tí fyrstu Stinuborgtíðini (ungmannafelagið helt til í Stinuborg, sum vit fara at koma aftur til) gjørdi eg lagið til J. Dahls sang: [...] Dávastovu. Eg rópti hann út um, og so sang eg lagið fyri honum. Mikukvøldið í somu viku, tá vit komu úr ungmannafelagnum, sang eg hann fyri fleiri undir lyktini á Steinbrúnni niðri við Áarstovu (tá stóð
stuttum hildið gullbrúdleyp. Og sigast má, at vit eru heppin at eiga verðins bestu ommu og abba. Sum ung búðu tey í Vági, har foreldur okkara hava havt síni barnaár, við nógvum góðum minnum. Í 1968 fluttu
fyri sosialum tiltøkum til frama fyri trivaðin á arbeiðsplássinum. Lisbeth og Roymer byrjaðu bæði sum ung á Post- og Telegrafskúlanum í 1967. Lisbeth er donsk og Roymer er úr Havn. Í 1978, stutt eftir at
áminningin ljóðar so reinmælt: Vakið tí, tí at tit vita hvørki dagin ella tíman! Rættvísi ella náði Ein ung genta kom til franska keisarin Napoleon, og bað rørd á málinum: - Tygara hátign. Eg biðið tygum náða
Sølva. Tað, at verða avskorin frá sínum foreldrum á so ungum árum, hevur eina álvarsliga ávirkan á ung børn, og tað hevði tað eisini á Sølvu. Ikki neyðturviliga tí hon hevði tað ringt, tí tað hevði hon [...] og hári, sum passaði til. Og eg fór eisini at ganga nógv í býnum, sigur Sølva. Hóast hon longu so ung gjørdi uppreistur móti sínum lívi og verðini sum heild, so misti hon ongantíð trúnna á Guð, sum hon
bryggede øl i mindre målestok. Der blev vist kun brugt ølgær. Carolina arbeiddi hjá abbanum Jeg kom som ung til at passe bedstefars brødbutik. Han var ikke nem at stille tilfreds. Han ville have alt rent og
