verðini á sama hátt!” Tað skal vera løgið um Kjølbro kort­ini ikki gav honum nøkur oyru! Hans Jacob var ofta á vitjan í Por­keri. Jolina fór heilt ung at tæna hjá Liffu Gregoriussen, kend sum eitt konubrot á [...] skuldi pápi kunna arbeiða bæði ovarlaga og niðarlaga so­leiðis sum umstøðurnar vóru. Tað hendi seg ofta, at okkurt gekk fyri uppi í mastrunum. Hann for­taldi ikki nógv, men eina ferð for­taldi hann, at

hann sjúkur, so hann mátti set­ast aftur. Hevði hetta ikki hent, kundi kanska nógv verið øðrvísi. Sum ofta er, so var eisini her frá­søgn um, at menn kundu “síggja”. Ruth greiðir frá, at ein sumbingur kom

teir bát standa eftir fyri at kunna full­manna hinar. Tað var eisini neyðugt at vera fullmannaðir, tí ofta skuldu bátarnir bæði dragast oman á morgni og niðan um kvøldið. Hetta kravdi fulla manning. Men tað

sjálvdráttur, sum eisini var tað vanliga tá, at hvør maður varð løntur í mun til fiska­talið hann fekk. Ofta vóru teir ungu ringir av sjóverki at byrja við. Men hjá mær bilti ikki, tí eg var vanur at rógva út [...] eisini eykaknoss. Vit fiskaðu nokk so nógv við Hellefiskoyggjarnar. Her var nógv­ur fiskur at fáa. Ofta fyltu vit allar fýra bátar tvær ferðir um dagin. Hvør bátur tók um 600 fiskar. Vit fiskaðu bara við

komm­unu­stýrinum. Hans Pauli hjálpti mær eisini at skjóta, tá ið eg gróv út fyri húsini. Tað var sum ofta stórir steinar at fáa upp. Hetta verður í dag ornað við maskinum. Um nátasjúkuna Nátasjúkan var bert

verður aftrat ”Eingin veit frá fleiri at siga, tá ið eingin av teim ber boðini heim”. Soleiðis hevur ofta hent í Porkeri. Tey elstu fólkini her minnast um seksti menn, ið druknaðir eru hiða­ni í bygdini.

innanfyri oynna inni í Bjarn­oyar­fjørðinum. Eg minnist, at bátarnir mangan vóru so tungir, at vit ofta kundu vera bangnir fyri teimum, tí ikki skuldi tá nógv til áðrenn teir drukku sjógv, um teir til dømis

Hvalvík, var so meint raktur, at hann doyði á vegnum inn til Íslands. Í hesum húsi var tað sum so ofta, at ein vanlukka kemur ikki einsamøll. Pápi hansara gekk burtur í 1931 við vestmannaskipinum Doru [...] Esbern Larsen og eisini skómakarin, Hans Djurhuus. Tað hevur verið erligt fólk, sum hevur búð her, tí ofta var farið inn í handilin at fáa sær, um eingin var í handlinum, og tað bleiv altíð goldið, sum tað [...] Bovbjerg. Tá hann kom til Føroya, kallaðist hann Niels Espensen. Tað gekk væl at fiska, men sølan var ofta minni góð. Trupul byrjan Snurriváð var ein óroyndur fiski­skapur hjá flestu føroyingum, so tá teir

gjørt sínar skyldur at tryggja komandi ættarlið. Sagt verður, at hesa tíðina fær seyðurin í haganum ofta eyka hoyggj, serliga í kulda og kava. - Hoyggið verður flutt út til seyðahúsini, sum eru í hvørjum

rnevndin var ivaleys í avgerðini. Talvið var ímillum Torkil Nielsen og Ólav Simonsen, sum báðir - ofta - leggja doyin á álopstelving. Talan er um fyrsta vakurleikasteypið hjá Torkili yvirhøvur, hóast mangir