Johan Dahl, løgtingsmaður Vágur 07.03.2005 So var hann aftur í bløðunum í vikuskiftinum við tí, sum ivaleyst skuldi skiljast sum eitt aftursvar til undirritaða og Helga Abrahamsen, men satt at siga so

Nú er tað nakað síðani, at Finnur Helmsdal hevði eina grein, sum tók støðið í einum munnligum fyrispurningi, sum eg setti Høgna Hoydal seinasta dagin, hesin møguleikin var í hesi tingsetuni. Men vinku

ringur. Í tøkk fyri hesa hjálp frá Captain J. Waldmore frá Grimsby, at uttan hana skriva bátsmenninir: ?den uegennyttige og opofrende lejlighed, og uden hvilken vi vilde havde været redningsløst fortabte.? Miðini [...] Klaksvig ført af Axel Sivertsen og med en Besætning paa 15 Mand afsejlede til Fiskeri paa Sydlandet den 21. Februar og er siden da sporløst forsvunden.? Hetta var so ein ólukka aftur. Eg nevni bara, at av

hann fór frá. Miðskeiðis í 80’árunum, royndi Sofus sum grannskoðari hjá bank­anum at senda boð til Den Danske Bank, um at sum gongdin var, fór at verða galin endi, men sambært Sofus vildi Revisiónschefurin

hvørt plagdi Mads at sita og syngja, m.a. háskúla­sangir og ofta minnist eg at hann sang henda sangin: Den Jomfru tog sig Kaaben blaa og ud i Lunden saa monne hun gaa. Imod saa blid en sommer. Lykkelige Lind

viðmerkingar víðari í tingið. Grein 266b var soljóðandi (broytingin við feitari skrift): ##med2## »Den, der offentligt eller med forsæt til udbredelse i en videre kreds fremsætter udtalelse eller anden

Í semjuni stendur m.a. JAH bekræfter, at han ikke har haft til hensigt at beskylde banken eller dennes ledelse for at have forsøgt at begå skattasvig, ligesom han ikke har givet udtryk for, at banken

dessuden ikke andet end forestille mig det som en langt større Fuldkommenhed, at Kolonien , saalænge den med Danmark tilbeder en Gud, knæler for en Konge ogsaa talte med samme tunge som det. Orðbragdið er

sum tað fyrsta. - Eg haldi, at Farodane øll árini hevur givið avlop. Pápi plagdi altíð at siga, at »Den som betaler sin gæld, øger sit bo«, og tað er eisini tað, sum eg havi havt sum mið, sigur Ólavur Olsen

heimsins nalvi. William Heinesen kallaði eisini Havnina heimsins nalva, men legði aftrat, at Havnin var »den største by i mange hundrede kilometers omkreds«. Og tað gevur ikki bara fyrimunir, men áleggur býnum