eru hjúnini Heinina og Sigurd Gaard Hansen. Tey búðu fyrr í Tórsgøtu í Havn, men hava seinnu árini búð í Nólsoy. – Eg og Sigurd er vinmenn. Tað var serliga fyrr, at vit plagdu at møtast og vitja hvønn annan
at fingið eitt slíkt arbeiði". Tað kenst sum ein serligur heiður at tosa 1. mei í Havn, her eg havi búð meginpartin av lívi mínum. Og serliga hugaligt hevur tað verið at lesa søguna hjá Havnar Arbeiðarafelag:
er Gianfranco Contri. Í styttri og longri tíðarskeið hevur hesin lítillátaði og fyrikomandi maðurin búð í Føroyum; og heima í landspartinum Emilia Romagna og heimbygdini Riolunato hevur hann við miklum blíðskapi
politikararnir og onnur listafólk at lært nakað av, heldur Ole Wich. Viðurkenningin Maðurin hevur búð í Føroyum síðani 1980, undantikið tíðarskeiðið frá 1996 til 2002, tá familjan búði í Aalborg, tí konan
fiskivinnupolitikkurin hjá Tjóðveldinum. Hóast flokkurin áhaldandi hevur lagt uppskotið um Tilfeingisbúðina fram á ting síðani 2006, og eitt samfelt Floksting hevur tikið undir við hesum, so tóktist tað
Hellunum. Boðið var til kaffi eftir møti. Hetta vóru tær somu kvinnurnar, sum høvdu verið í Fuglafirði og búð í húsinum hjá Katrinu Sofíu. Tann elsta av teimum, Mina var deyð. Svava og tann yngsta av teimum greiddu
einum fiskibáti og so við rutubussi til Reykjavíkar. Tá vit høvdu verið í nakrar dagar í Reykjavík og búð hjá amerikanarum, fingu vit pláss at búgva í eini barakk. Har kom fólk, sum var torpederað á
tætt undir húsunum hjá abba og ommu í Gundadali, har Kári var rættiliga nógv, og hann hevði eisini búð har fyrsta árið, tey búðu í Føroyum, og so rann Havnará eisini beint undir húsunum hjá okkum í Stórustovu
størsta ynski hansara er at lýsa kærleika sín og vísa áhuga fyri bygdini og fólkinum, sum har hevur búð og framvegis býr. At fara undir at skriva eina samfulla bygdarsøgu var ikki bara sum at siga tað. Petur
Diurin, Esbern Larsen og eisini skómakarin, Hans Djurhuus. Tað hevur verið erligt fólk, sum hevur búð her, tí ofta var farið inn í handilin at fáa sær, um eingin var í handlinum, og tað bleiv altíð goldið
