Pápi Gunnar var Albert Jacobsen, sonur Elspu Sofíu og Óla Jákup í Tjørnustovu í Norðragøtu. Albert misti mammuna, tá ið hann var nýføðingur. Hann kom tá at vaksa upp hjá abbasystrini Marin í Mortanstovu
spældi innskifta Arnbjørn Hansen leysan, og einsamallur við málverjanum sveik hann ikki. Soleiðis misti VB/Sumba alt sum missast kundi seinastu minuttirnar. Fyrst tey trý stigini og síðani tað eina, sum
ein avlevering. Pauli G. Hansen fekk bóltin at skifta kós. Vlada Filopovic megnaði at bjarga, men misti bóltin aftur. Levi Hanssen kom til, og legði bóltin í netið. Næsta málið somuleiðis eftir hornaspark
Gillardino skoraði einasta málið í dystinum, miðskeiðis í 2. hálvleiki. Porto koppaði Arsenal Arsenal misti 1. plássið, tá teir vitjaðu FC Porto. Porto vann 2-0 við málum, sum Bruno Alves og Lisandro Lopez
seg, skulu tey ikki fáa oyruni í maskinuna, um teir hvørja ferð fáa hesa at koyra á sama hátt. StÍF misti hinvegin eitt fet í oddastríðnum, men nøkur vanlukka nýtist hetta ikki at vera. Í mun til onnur lið
Hóast hetta so endaði tað við, at pabba legðist í songina, lammaður og kundi ikki tosa. Men skilið misti hann ongantíð, so hann visti, hvønn veg tað bar. Tað er við tungum lyndi, at eg hugsi aftur á tað
við heim aftur. Olaf Berg vann á Terja Petersen, og Torkil Nielsen vann á Halduri S. Johansen, sum misti ein mann tíðliga í talvinum. Á triðja borði telvaðu Rógvi E. Nielsen og Wille Olsen javnt, sum eisini
fyrsta plássið var millum Sjúrð og Hans P. og var Sjúrður óheppin at skjóta ein píl við síðuna av og misti nøkur týdningarmikil stig. Hans P. vann dystin 110-90, og sostatt vann Hans P. eisini kappingina.
kanska fóru at hugsa um dystin hjá 1. deild móti grannunum, skal eg lata vera ósagt, men brádliga misti heimaliðið fullkomuliga tamarhaldið. Bárður Heinason minkaði til bæði 4-1 og 4-2 og brádliga vóru
til, áðrenn teir slógu sigurin fastan. Herbert í Lon, sum ikki tykist serliga sannførandi í løtuni misti bóltin til Andrew, og so kundi HB taka eitt avrit av fyrsta málinum. Hesu ferð sendi Andrew bóltin
