skipara. Hans Petur fór síðan við Vilhelm­inu, sum tá hoyrdi heima í Gøtu. Sámal Hans Hansen var skip­ari, og Tummas Jakku á Geila­bø var reiðari. Her vóru nógvir gøtumenn við. Hetta vóru ikki so góð fiskiár [...] hóttan av vanligu týskarunum, sum góvu donsku politustunum tekn um, hvør av týskarunum, ið var SS-ari, so teir kundu vara seg. Politiið mátti gera skitna arbeiðið Undir krígnum vóru umstøðurnar heilt serligar

Bank, og har var so grunt. So tað var ikki lætt at hava við at gera. Men í New Foundlandi var djúp­ari, og tá fingu vit tað sama sum hinir. Hekkutrolarar, sum komu seinni, høvdu allir motor og høvdu ikki

nógvir, at teir vóru førir fyri at halda bátin upp í vindin. Teir kundu á hendan hátt liggja trygg­ari til bjargingin kom. Seinasta patrónin var bjargingin Sum kvøldið leið, vóru næstan allir bátarnir komnir

og Nes Ein danskur lærari var komin til Nes eitt árið at læra børnini. Ógvuliga góður var hesin lær­ari, og børnunum dámdi hann frálíka væl. Lærarin slapp til Havnar eina ferð um árið, og so ein føstulávints

til 8 bátar, sum róðu út. Summar bátsskipanir høvdu tveir bátar, so ein kundi vera innari og ein utt­ari. Fiskurin varð avreiddur í Hvannasundi. Hann fór umborð á skip hjá Kjølbro, sum seldi hann á bretska

eisini stór veking um hesa tíðina. Zacharias var pápi Johannes Bech, sum gjørdist kendur trú­boð­­ari. Ein beiggi var Sofus Bech, ein koyrari á sjónum, sum komið verð­ur aftur til. Beiggin Zakaris Bech

mið­verjuni hevur Poul N. Mikkelsen spælt allar dystir­nar á tamb, og á fram­rættaðu plássunum bjóðar Ari Ó. Ellingsgaard av í kapp­ing við Nenad Saric og Dánjal á Lakjuni. Ivi um KÍ toppskjúttan Tað gongur

Torvheiðarnir vóru heldur vátir, og tí plagdu tey at bera torvið om­an á eina hellu, har tað tornaði skjót­ari. Fyrsta, meg minnist, bóru tey torvið har oman á eini vanligari fiska­børu. Men sjálvur gjørdi eg mær

Bárður Olsen. Skulu einki broyta Bárður Olsen trýr fult og heilt upp á, at EB/Streymur verður FM vinn­ari 2012. Teir skulu bara halda fram við at spæla sítt spæl. – Teir skulu einki broyta, men bara halda

hvalastøðini. Teir vórðu tiknir, tá fyrri heimsbardagi byrjaði í 1914. Eina ferð kom ein týskur krúss­ari og skuldi spreingja støðina í luftina. Bretar høvdu fingið at vita um hetta frammanundan, og ein japanskur