Christian Matras, men eisini til Trónd Olsen og danskaran Peter Stavnstrup. So tað má sigast at vera ein guds lukka, at handritið er til í heilum líki. Christian Matras fór á Gyldendals forlag við handritinum

(p 139) »Tað føroyska summarið, tað var bara eitt slag av upphiting, ein ússaligur radiatorur, sum Gud hevði skrúvað frá har norðuri...« Málburðurin Tað, ið eyðmerkir Jóanes framum nógvar aðrar er háttur

brúka bíblina sum lógbók í revsirætti, sum summi tykjast at hava hug til í dag. Heldur lærdu vit um Guds kærleika til menniskjuni og fingu at vita, at vit áttu at (royna at) fyrigeva teimum, sum syndaðu

livir og andar fyri tónleik, og mítt ynski er at gera tónleikin til mítt livibreyð. Men trúgvin á Gud hevur stóran týdning fyri meg, og Hann havi eg við mær allastaðni, har eg fari, leggur Sigrið dent

og ávarað okkum, so vit náddu út. Tað vóru so nógv ting, sum kundu verið øðrvísi, men sum til alla Guds lukku kortini vildu væl til. Eitt nú var Tór farin úr sínum kamari, tá eldurin kyknaði har, helst

yvir ikki at hava møguleika at løna tí deyða aftur ella fáa hevnd yvir "systemið", fjølmiðlarnar, Gud, sálarfrøðingin o.s.fr Álitismissur - tey avvarðandi hava ilt við at halda fast í gomlum sambondum

mannin, um hann arbeiddi her. Jú, tað gjørdi hann. Um hann hevði tvey kømur. Hann at vita. Einki! “Gud eigi teg, royn og hjálp okkum!” søgdu vit. Endin var, at hann bjóðaði okkum tvey kømur, sum tey har

blæser til angreb. Berlingske Tidende, 5. november 2004.11.10 Høi, Poul: Demokraterne i den store Gud-alder. Berlingske Tidende, 5. november. Mansfield, Stephen: The Faith of George W. Bush. Charisma House

smíðjaðu prestarnir reglar, og tað vóru ikki hissini reglar, og guddómiligar hóttanir trutu heldur ikki. Gud legði býirnir Sodomma og Gomorra í oyði, tí ikki ein gang ein friðsal geit kundi spáka sær ein túr

land udelukker en levedygtig palæstinensisk stat. »Salige er de, som stifter fred, for de skal kaldes Guds børn.« (Matthæus 5:9)