sum hildu áfram í teirra anda, sum vanligt er her til landa. Latum okkum saman standa og kirkju okkara verja mót øllum, ið á hana herja og vilja boðskap hennara skerja. ? ? ? 29. oktober í fjør, tá kirkjan

Kolvetni, ið hevur allar sínar røtur í tí føroyska samfelagnum. Stovnararnir hava mett, og tað er eisini okkara ynski, umframt at vera við til at geva samtakinum eitt veruligt føroyskt innihald, at kunna byggja

hjá okkum er, at vit eru væl skipaðir í verjupartinum. Fyrsta málið er at halda teimum burtur frá okkara máli. Um vit megna tað nóg leingi, so fara teir at leypa framav. Tað ræður um at hava tol, heldur

víðari og ikki hugsa um tað longur. Vit hyggja frameftir, og nú vilja vit hava stig í komandi dystum okkara, sigur Jon Dahl Tomasson at enda.

heystarkvøldið, tá var ein vorðin lættur um hjartað, av øllum teimum vøkru røddunum, ið høvdu rungað í okkara perlu av mentanarhúsi, ovalaga í heimsins nalva. Heilt víst eiga vit skapandi fólk í Føroyum.

hjá landsstýri og Uttanlandsnevnd, at ein avtala við Bretland skal tryggja okkum tað vit meta eru okkara rættindi til ikki bert møguligt ríkidømi í undirgrundini men eisini til ríkidømið í havinum. Hóast

eitt bløðandi sár tó tolin í hjarta tað bar. 3) So ringt er at skilja tú er ikki meir her niðri á okkara fold, men situr har heima hjá einglunum fleir tín tíð í Guðs eyga var máld. Ja, tíðin var komin,

fingu harvið fult stigatal í undankappingini. Men eg var ikki nøgdur við avrikið hjá mínum spælarum. Okkara lið spældi ikki upp til sítt besta, men føroyingarnir vóru so mikið væl skipaðir, at tað var sera

og oljuvinnan kanska tekur seg upp, kann tað skjótt koma uppá tal at taka sjóvegis sambandið við okkara næsta granna uppaftur. ? Tí kemur oljuvinnan, verður tað neyðugt við góðum sjóvegis sambandið til

Vit eru ikki komnir nakran veg enn, sigur Regin Ellingsgaard, leiðari á KT-Deplinum. Men grannar okkara, Noreg og Ísland, hava sonevndan netskúla, har teir gjøgnumganga pensum. Og tí eiga vit at arbeiða