bara sum at siga tað, tá tú ert í einum slíkum stórbýi, men eg haldi, at hetta hevur eydnast okkum. Mentan, list og snið eiga sín stóra part av myndini, og tað ger maturin eisini. Júst maturin var annars

umframt mótan innan brillur, smúkkur og hársnið. Talan var um eitt væl skipað konsept, har tónleikur, mentan, hugni og góður matur gingu saman í eina størri eind, sum alt í alt eydnaðist sera væl. Reinsaríið

bankastjórar fáa tað sama ella meira í løn enn játtanin hjá Tjóðpallinum er. Bankar stuðla eisini mentan – bóltspæli. Og hvat so? Hvat gera vit? Rýma til Danmarkar. Eitt ættarlið í rusk, politiskt fusk

hvat mentan er, og hvønn týðning mentan hevur fyri okkara samleika. At enda fer Hanna Jensen at enda hesa røð av kvøldsetum við at tosa um nútíðar og framtíðar møguleikar í at samstarva um mentan tvørtur [...] . Hesi trý kvøldini verður evnið mentan viðgjørt úr trimum ymiskum sjónarhornum. Tað verður fyrst Signar á Brúnni, sum fer at hugleiða um søguliga týdningin av mentan í Fuglafirði. Síðan fer Elin Brimheim

framløgum og framsýningum. FRAMLØGURNAR: Kristina Djurhuus Christiansen: Siðbundið handverk er livandi mentan Paulina M. K. Eliasen: Leggur nýggju bókina, Brodering til føroyska tjóðbúnan 3, fram Gloria Kalsø:

Hvussu skal oljan takast upp? Eigur oljan at verða tikin í land í Føroyum? Og hvørji verða árinini á mentan, búskap, fiskivinnu og samfelagið annars spurdi løgmaður og segði, at hetta alt eru viðkomandi spurningar [...] er skyldan hjá myndugleikunum at byrgja upp fyri, at ávirkanin endar við at avskepla okkara mál, mentan og samfelag. Vit eiga tó hvørki at stúra óneyðugt ella kanna okkum bitan ov tíðliga segði løgmaður

um tíð og samfelag, ið viðger fatan okkara av tíð sum nakað, ið altíð hevur serligt tilknýti til mentan, ideologi og tøkni, sigur hann. Firouz Gaini er antropologur og høvundur úr Havn. Hann hevur áður

og børn upp ímóti hvørjum øðrum, og vit skapa eina mentan, har tað er í lagi at graduera menniskju. Vit skapa eina ósunna, - ja, katastrofala mentan, har okkara virði er treytað av, hvat onnur halda um

Petur Pólson ------------ Eitt tað allarbesta, eg havi upplivað í nýggjari tíð, er, at síggja mín góða vinmann, Knút Háberg Eysturstein, standa sælur á einum dansigólvi, við einum hálvfjákutum, hálvsæ

teimum, ið vitja land okkara ynskja júst hetta. Upplivingar knýttar at tí lokala. Tað verði seg bæði mentan, matur og náttúra. Loysnin á øllum hesum liggur beint til høgrabeini, og hugsi eg at nevna seinni [...] við verandi skipanum. Hetta verður ein dýrur prísur, vit koma at gjalda sum samfelag, ferðavinna, mentan og allarmest náttúra. At seta hetta lógaruppskoti í verk er sum at fara yvir um ánna eftir vatni