Mourits Mohr fekk flongjuna Vit brøður vóru spælikammiratar við synirnar hjá Jens Mohr. Har vóru fýra dreingir og fýra gentur. Mótsett okkum kundi tey gera stórt sæð tað, tey høvdu hug til, sum til dømis at

skrivstovu í Keypmannahavn. Men hon kom kortini væl við. Tíðin komin at hugsa um gentur Sum aðrir ungir dreingir hugdi eg eisini eftir gentum, men eg var so smæðin, at eg als ikki sá meg føran fyri at byrja eina

frá prentsmiðjuni í køstin. Hetta gav okkum dreingjum hugskotið at fara at geva út eina avís fyri dreingir, og til hetta kundu vit nýta hesar blýstavir. Men tað kom ongantíð so vítt. Stavirnir hjá Long vóru

mammu síni, at Kamma kundi helst havt forðað tí seinna soninum at fara eisini. Lise kendi væl hesar dreingir eins og foreldrini, og hon sigur, at teir vóru nakrir »dejlige drenge.« Í fongsul fyri at akta stjórnina

til skips við deyðsiglara Niclas var føddur í 1912. Tá hann var 14 ára gamal, fór hann sum aðrir dreingir til skips. Hann fór við ”William Martin”, sum pápi hansara Dánjal Petur Højgaard hevði keypt í 1909

taka sær av øðrum børnum, eisini eftir at teirra egnu børn vóru undansloppin. Tey hava passað tveir dreingir, og her er blivið so væl ímillum, at hesir kallaðu Jytte og Anfinn fyri mamma og pápi. Tey høvdu

kvetti høvdið av honum, tá ið hann var komin til lands. Hanna minnist framvegis Paula Dahl kvøða: “Dreingir, tit haldið mær í hans hár”. Framhaldið er “meðan eg gevi honum banasár”. Hetta var nú vorðið sum

og ofta tók hon róman av mjólkini at geva vinum og kenningum til føðingardagar og tílíkt. Men vit dreingir fingu altíð ríkiligt av mjólk og tað fingu eisini onnur í ættini. So tað var ikki so nógv eftir

líka svarthærdur, men hann var tó snøggari. Hesir báðir risar sýntust sera ógvusligir fyri okkum dreingir við teirra stóru knívum, teir høvdu hangandi í buksureimini. Høvdu teir kenning var tað enn ógvusligari

Útróðrur var tá í bygdini. Væl varð fylgt við, tá ið útróðrarbátarnir komu at landi á kvøldi. Vit dreingir úr Havn vóru uppvaksnir niðri í fjøruni, og vanir við at vera í báti. Men hesir, ið nú stevndu inn