tey eru í. - Vit vilja fara út á gøturnar, á internetið, til tey veiku og sjúku og møta teimum við Jesu sinnalagi. Soleiðis ljóða nakrar av visjónunum fyri arbeiðið hjá hesi missiónsrørsluni í framtíðini

hava tey góðu tíðindi ljóða. Men nú er tíðin við at renna út, tað hevur skund at verða bjargaður. Jesu afturkoma er nær fyri durum. Hvussu nær, veit eingin. Men tíðartekini fyri afturkomu Harrans eru týðilig

hesum Guds orðs vitnisburðum var frá 2.Tim. 4,1-5: "Eg leggi tær dýrt við fyri ásjón Guds og Krists Jesu, sum døma skal livandi og deyð, og við opinbering hansara og ríki hansara: Boða orðið, ver at í tíð

6. august. Kristi dýrd. Dagur hildin til minnis um Jesu umbroyting á krossinum (Matt. 17, 1-9) 7. august. Donatus, deyður umleið 380. Drongurin Donatus misti bæði foreldrini, og undan forfylging flýddi

samband við ymiskar kvinnur, sum vit annars hoyra um í evangelisku frásøgnunum. Var ein av kvinnunum við Jesu grøv, tá ið hann var upprisin. Magdalena merkir úr bygdini Magdala .

.." (Matt 26,69). Heimurin gav lærusveinum Jesu tað ummælið, at teir høvdu hildið seg til Jesus. Hetta var ein sonn ákæra ímóti Jesu lærusveinum tá, og Jesu læruveinum nú, at teir hava hetta eyðkenni: [...] eyðkenni: Teir vilja vera saman við sínum meistara. Fyrsta kall Jesu var: Fylgið mær! Tað merkir: Verið saman við mær í orði og bøn. Takið við læru og lívi mínum. Tað er tí áhugavert, at tað er júst hetta, sum [...] ákærdi lærusveinarnir fyri at vera har, Jesus vildi hava teir at vera, saman við sær! Seinra kall Jesu var: Tænið mær! At vilja tæna honum og næsta okkara. Jesus segði: "Hetta er boð mítt, at tit skulu

hevur tikið burtur fyri 2000 árum síðani. Kristus er endi lógarinnar Nú meiri enn 2000 ár eftir, at Jesu fullgjørdi alt, tá ið hann doyði, sum lógin kravdi av okkum, so halda mong menniskju framvegis, at

veita tykkum hvílu! Eg vil taka hond um tykkum! Eg vil taka mær av tykkum! Hvør er orsøkin fyri hjálp Jesu? Orsøkin er, at allar byrðar okkara hevur hann borið. Ja, hann kennir tyngdina og sviðan av byrðu

Serliga væl dámar honum breyðbrótingina, har hann og øll hini á møtinum fáa loyvi til at minnast Jesu verk á ein serstakan hátt. - Hann segði jú við okkum, at vit skuldu gera hetta til minnis um seg.

sorg. Sum lítil eg kann minnast enn í dag, til songar fór, og Faðirvár eg bað, tú ennið signaði í Jesu navn, og trygt eg legði meg í Harrans favn. Eg mínar barndómsdagar minnist væl, so kærar eg í hjarta