frá hendingum, sum fóru fram fyri fáum árum síðani, men við træðrum hundrað ár aftur í tíðina. Ein bóndi stríðist alt sítt lív við lúka burtur úr Bíbliuni, alt sum ikki stavar beinleiðis frá Guði, og tá

unum er nakað stórvegis bygt. Men nú er aftur bygningur reistur í Dímun. Tað eru Óla Jákup úr Dímun, bóndi, og SEV, sum í felag hava latið húsini byggja. Bygningurin skal hýsa tveimum motorum hjá SEV og so

familjugarðin, sum hann yvirtók frá abba Rasmussi. Tað var tó í Føroyum, at Rasmus skuldi gerast bóndi, og nú hann hevur havt garðin í Leirvík um hendi í eini 12 ár, byggir hann stóra fjósbygningin, sum [...] verður lætt at taka úr frystaranum og í ovnin. Alt neytakjøtið verður eisini vakumpakkað. Pápin er bóndi Landbúnaður er ikki fremmandur fyri Rasmus Norup, tí pápi hansara hevur í mong ár rikið garð við neytum

vanliga noyðast at arbeiða undir, er hetta eitt merkisverk.” Einstaklingar skriva Líggja Húsgarð, bóndi, í Syðrugøtu skrivaði: ”….Tað hevur í øllum londum verið ein merkishending, tá ið Bíblian hevur komið

um er Stóru Dímun, men har hevur tað ikki gingið heilt ov væl higartil í ár. Óla Jákup úr Dímun, bóndi, sigur lundafleygið í ár hevur ikki verið av tí besta. ?Ættin hevur ikki verið heilt til vildar, sigur

Müller, stutt áðrenn Jens Pauli sjólætst. Nú kom hetta Ingu illa við, men skyldmaður Jens Paula, Júst bóndi á Húsum, heitti á gamla Müller um at selja Ingu trøðna aftur, nú hon var vorðin einkja. Hann eftirlíkaði

Aftaná hann talaði Edvard Hjalt, kendur fyri at hava skrivað Sands søgu. Síðan var tað Páll Patursson, bóndi í Kirkjubø, sum talaði um móðurmálið. Høvuðstalarin var skaldið Hans Andreas Djurhuus. Hann talaði

Foreldrini vóru Anna og Jóannes Joensen, bóndi í Heimistovu í Svínoy. Tey fingu sjey børn: Jógvan, Hans Jacob, Ragnhild, Símun, Valborg, Ingibjørg og Fríðgerð. Jógvan og Fríðgerð búsettust í Svínoy, Valborg [...] Í Heimistovu vóru Jóhanna, systir Jóannes bónda, og Frida, sum var systkinabarn Jóannes. Jóannes bóndi doyði 18. apríl í 1960. Ingibjørg fór sum ung yvir til Klaksvíkar, har hon tænti hjá Odu Kjølbro,

ein gongutúr upp á oynna. Í Kallsoy vitjaði tey fyrst í gomlu smiðjuni í Mikladali. Eyðun Eliasen, bóndi, greiddi frá virkseminum í træsmiðjuni, sum er tann einasta, sum stendir eftir og vitnar um mongu

raðkoyr-ing, sum tey plaga at kalla tað. Í Kirkjubø varð vitjað í Stokkastovuni og í kirkjuni. Jóannes bóndi Patursson greiddi hegnisliga frá um garðin og gamla bispasætið, meðan gestirnir nutu ein breyðbita [...] annað stað. ? Soleiðis kunnu vit siga, at Stokkastovan er fyrsta »typuhús« í Føroyum, helt Jóannes bóndi skemtandi. Um vit siga, at tey fimtan ellisakførini, sum vitjaðu Kirkjubø hetta kvøldið, í miðal vóru