ein opinleika um tænastur, rættartrygd hjá okkara eldru at verða kunnaði og hoyrd og at vera við, har avgerðir skulu takast. Og ikki minst tryggjar lógin at okkara eldru fáa eina betri rættartrygd og harvið [...] myndugleiki, sum hevur ábyrgdina á økinum, har myndugleikin áður hevur verið býttur sundur ímillum land og kommunu. Og nú er eisini samsvar ímillum vald og gjald. Hetta fer at styrkja fakligu dygdina og [...] , og tað er skjótari frá tanka til gerð í kommununum. - Tí er dagurin í dag ein sigursdagur fyri okkara eldru, og ikki minst fyri tað kommunala samstarvið. Hon sigur, at restina av árinum fara kommunurnar

lagaligasta leiðin út í heim. Felags søga okkara er øðrvísi enn í hinum norðurlondunum. Ættarbondini eru mong og onkursvegna kenna vit okkum sum ein familja, har okkara lívstræðrir eru bundnir saman. Vit eru [...] Ráðhúsinum “Kæru gestir, At vitja í Íslandi er sum at koma á vitjan hjá familju. Soleiðis hava fleiri okkara tað, og soleiðis havi eg tað eisini persónliga. Tí er tað mær ein serlig gleði, at Tórshavnar kommuna [...] kommuna leggur stóran dent á gott samstarv við aðrar býir og tjóðir, men eg kann siga fyri vist, at okkara samband og samstarv við Reykjavík er av heilt serligum slag. Ísland og Føroyar eru virknir partar

kvinnurnar, sum hóraðu undan hesum truplu umstøðum og uppaldu tað ættarliðið, ið legði lunnar undir okkara vælferð í farnu øld. - Við Sjógv í Kollafirði var tingstaður fyri Norðstreymoy. Tí var eisini ein [...] lagnuni. Summir skáksilgdu millum bumbur og minur øll krígsárini og yvirlivdu. Men aðrir vunnu ikki upp land, og nógvir teirra fingu eina váta grøv. - Frá barnsbeini kenna vit øll sálmin "Gud signi várt fólk

taka ikki undir við háttinum pengarnir verða býttir út eftir. Hátturin at býta út pengarnar er eftir okkara tykki fullkomuliga skeivur. Í løtuni rindar landskassin 35 prosent og kommunurnar 35 prosent av [...] á almanna- og heilsuøkinum. Tá tann loysnin er funnin ber til at tosa um fíggjarliga býtið millum land og kommunur. Tað er møguligt, at tølini venda ein annan veg, tá ið fíggingin av eldraøkinum verður

túrinum hjá Livar Nysted við so stórari upp­hædd hevur bara kunna lat­ið seg gjørt við góðari hjálp frá okkara limum og fólk annars sum hava ver­ið við til at savna henda pen­ing inn, sigur felagið í frá­boð­an [...] stovn í 2004, hevur í dag meira enn 500 limir, sum starvast innan fyri nógv ymisk arbeiðsøki uttan­lands, har størsti parturin av lim­u­num starvast innan sjó­vinnuøki. Felagið ger nógv burturúr á tí sosiala

1. partur Anton Petersen er ein av okkara royndastu útróðrarmonnum í Grøn­landi. Hesin útróður er ein týð­andi partur av okkara fi-skiveiðusøgu. Anton, sum tá var 16 ára gamal, og pápi hansara Jens Kristian [...] lýsingini av hesi tíðini. Niels J. og Jógvan Arge hava sum kunnugt skrivað eina bókarøð, Teir tóku land, um hendan útróð­­ur, og er hetta eisini sera virðis­­mikið sum heildar­søga. Anton eigur eisini sítt [...] vóru vit eisini. Har inni lá ein portugisisk skonnart við trimum mastrum sokkin. Hon var farin á land, og var sleipað av aftur. Men hon hevði fingið so stóran skaða, at hon sakk. Mastrarnar komu uppundan

fyrr enn aftaná, hví hesin maðurin hevði málborið seg soleiðis. So seint sum í 1952 var Grøn­land eitt lukkað land. Hetta merkti, at var man ikki nærum í lívs­vanda, var ikki loyvi at koma í samband við g [...] nakað teirri somu tíðini. Eitt norskt skip hevði funnið eina grønlendska jollu, sum varð sett uppá land í Føroyingahavnini. Tað vóru tveir grønlendingar, sum vóru farnir til útróðrar. Men teir vórðu fangaðir [...] leysir aftur. Teir høvdu telgt í bátin, at nú ætlaðu teir sær at royna at ganga eftir ísinum til lands. Men teir komu ongantíð fram! Henda hending var ikki nakað eindømi. Eg havi greitt frá fleiri dømum

var lítil og eingin matur, og tað dryppaði niður allastaðni. At eingin matur var umborð var ikki okkara skuld. Skipið var jú komið yvir eftir fólki og fiski, og skuldi sostatt havt nóg mikið av útgerð [...] í spurn­­ing­­in­um um loysing ella samband. Ført varð fram, at uttan ríkisfelags­skap mistu vit okkara rættindi til hendan útróður. Men so við og við datt hetta burtur sum grundgeving! Við hetta summarið [...] kjans við Torkil Mána, sum var ein trolari upp á eini 5-600 tons. Við honum varð farið til Grøn­­lands á saltfisk. Har var rokfiski­skap­ur. Tað var tað eisini hjá føroysku trolarunum hesa tíðina. Vit

byrjað var at fáa útgerðina í land. Her var talan um proviant, kol, bensin, salt og annað. Í so mátar líktist hvørt ár øðrum. Tað var eitt ómetaligt sleip at fáa alt saltið uppá land og inn í skúrin. Fyrst var [...] saltfiski. Í nógv ár var saltfiskur størsta framleiðslan hjá okkara skipaflota. Nú eru nógv ár síð­­ani, at nakar toskur varð flaktur umborð á okkara skipum. Fram­vegis verður tó flakt á flakavirkjunum á landi [...] eisini byggja av nýggjum. Tí bleiv so nógv tilrigging næstan á hvørjum ári. Tað var stórur munur á okkara umstøðum og hjá teimum, sum róðu út við bátunum hjá Nordafar. Teir komu til somu barakk ár um ár

ein stormur av útsynningi. Bátarnir hingu aftur úr skipinum. Endin slitnaði, og bátarnir róku inn á land og brotnaðu illa. Annar báturin bleiv afturgjørdur. Bátarnir vóru smáir, fimmmannafør ella so. Túrurin [...] var farið at sigla aftur, men tað var ein øgilig brestan, til vit at endan komu upp undir eitt høgt land, eitt nokkso fitt fjall. Uppi undir har var avlandsvindur. Har var ein lítil vík, sum vit løgdu inn [...] ina. Har var skrá hella alla staðir. Um tað hevði blivið illveður, var ísurin trokaður langt uppá land. Men tað var fínasta veður alla tíðina. Í víkini hjá okkum vóru fýra bátar. Vit høvdu tveir bátar