onkrar trupulleikar við tekstum, men sum framførslan var, so vóru fólk í góðum lag, og satt at siga bar ikki til at vera annað. Ljóðið var út av lagi vánaligt til tíðir, bæði tí at stóri pallurin hoyrdist
ikki siga. Men fakfeløgini skrivaðu arbeiðsgevarunum eitt skriv í gjárkvøldið at vita um tað ikki bar til at finna semju. Svarið kom á miðdegi í dag og síðani hava feløgini siti saman á fundi. Selma E
Á Norðoyastevnu bar til hjá áskoðarunum at fylgja róðrinum á stórskíggja og við signalinum frá útvarpinum hjá Kringvarpinum. Teir í Kappróðrarfelagnum NSÍ hava fingið klaksvíkingarnar, sum stóðu fyri
hetta, sum vórðu teir hildnir fyri spott í einum møguligum samstarvi. Tá Ísland sá, hvønn veg tað bar, og at teir ikki fóru at koma nakran veg í samráðingunum, pakkaðu teir taskurnar og fóru av fundinum
einaferð hetjuni úr Vági heiður. Pál fekk móttøku við fýrverki og fagnaði. Skipað var fyri, at til bar at heilsa uppá Pál og Jón í Billardhúsinum í Vági. Umframt røður, fingu teir gávu og blómur frá Vágs
upplýsandi og áhugavert, at tað átti at verið bandað. Tá var Frits kvikur at svara, vit fara bara í Norðurlandahúsið við hesum sama tiltaki, siga tey úr Fuglafirði. Magna Thomassen, lærari
og gávum. - Og sigast má, at var tað ikki fyri tann kærleika, ið trúføstu gevararnir vísa Lindini, bar als ikki til á hendan hátt at senda út gleðiboðskapin um náði Guds í Kristusi, sigur útvarpsstøðin
mann ikki letur teimum upp í hendurnar at umsita eina rundkoyring. Kári á Rógvi spurdi, hvussu tað bar til, at húkurin yvirhøvur var komin upp í rundkoyringina, tá ið hann skuldi burtur. Í hesum sambandi
bakkastokki í 1970. Stór mannfjøld var savnað, tá Albert Ellefsen, borgarstjóri, í Vága kommunu, bar fram røðu, har hann fegnaðist um avrikið og handaði gullkrónur til Torkil Nielsen, Rógva E. Nielsen
av bakkastokki í 1970. Stór mannfjøld var savnað, tá Albert Ellefsen, borgarstjóri, í Vága kommunu, bar fram røðu, har hann fegnaðist um avrikið og handaði gullkrónur til Torkil Nielsen, Rógva E. Nielsen
