nú stendur undir børu, hetta: - Ingávlur var tann, sum hann var. Hann var ektaður, og hann lýsti av Guds trúnni. Tað var ikki bara nakað, sum hann segði. Lívið var avgjørt í tráð við tað, sum hann segði

uppvaksin í brøðrasamkomuni. Trúgv er ein nattúrligur partur av lívinum, og eg sendi eisini eina bøn til Gud, áðrenn eg skal svimja … um EB/Streym - Tað er kul, at teir klára seg so væl. Eg eri errin av teimum

seinastu tímarnar hjá pápanum (Stalin & Hitler, Alan Bullock, s.994): Dødskampen var forfærdelig. Gud giver kun en let død til de retfærdige. Han blev bogstavelig talt kvalt til døde,, medens vi så på

eg kann siga, at vit fingu ein sterkan boðskap um trygd og lyfti Harrans. Kingosálmurin endar /Lat Gud bert ráða/. Og aðrastaðni sungu tey/Tú heldur lyftini, sum tú lovaði../ og /Hvar leiðin enn ber er

Vit høvdu gjørt okkum út við alskyns góðum til matna ? ætlaðu at sessast við onkran áarløk, njóta Guds fríu náttúru, tølandi tutlið frá løkinum og fáa okkum ein góðan bita. Áðrenn eg visti av, var hon

gongur, grasið fellur, falla so vit øll. Stirðnar blóðið, steðgar hjartað, legst enn maður lík. Sálin í Guds himni bjarta livir fræls og rík.« Her livir sálin í mentanini enn. Her stríðast fólk við ansi fyri

nevna Uttu hjá Victori, sum í mong ár var organistur í Siloa, og eigur einar tveir sálmar í Songbók Guds Fólks. Nevni eisini gentukórið, sum hevur borið sangin úr bygdini út um landamørk. Tey á Støðini eru

samstundis sum teir við miklari virðing bera fram teirra bestu fagnaðarkvøðu og ynski um góða eydnu og Guds signing í nýggja starvinum. Fleiri vinir

orðið í øllum viðurskiftum lívsins. Vit hava m.a. hetta lyftið( í brævi Jákups): haldið tykkum nær til Gud, so skal Hann halda seg nær tykkum. Og so lovar hann eisini, at tann, ið setur álit sítt á Harran,

tá ið sangbólkurin Bros í áttatiárunum gav band út við framúr vøkrum sangi. Tá ið Nýggja Sangbók Guds Fólks varð fyrireikað og givin út í 2015 var Jógvan drívmegin í nevndararbeiðnum. Á løgtingsvalinum