Jóannes Eidesgaard, løgmann. Báðir fegnaðust og søgdu seg hava fingið okkurt slag av álitisváttan í hesari kanningini ja, løgmaður gav enntá okkurt skotið til formann Tjóðveldisfloksins. Eg undraðist
leiðir. Hann var við til at bora tveir brunnar á landgrunninum, ein fyri Statoil og ein fyri Amerada Hess. Tað var í tí sambandinum, at Anna Maria fekk áhuga fyri at royna hetta nýggja, spennandi og avbjóðandi
Jacobsen, so skuldi Sosialurin ikki havt kunngjørt hendan listan við hesum feløgum, sum hava kostað skattgjaldarunum hesar 100 milliónir krónurnar. Eivind Jacobsen sigur, at Sosialurin
Siga vit sum útgangsstøði, at hvør persónur, ið kavar útí, tilnevnir tríggjar vinir, og hvør av hesum ger tað sama, áðrenn eitt samdøgur er liðið, so ganga bara 11 dagar, áðrenn hvør livandi sál her
pensjón. Tað nátúrliga hevði verið, at lógin kom í gildi eftir næsta val, so sum gjørt er seinni. Men hesaferð var talan um stóra lønar- og pensjónshækking, og tá viga persónligu fyrilitini helst meira
evnaríka hópi hevur B36 eitt avbjóðandi og spennandi kappingarár fyri framman, og Elektron ynskir við hesum høvuðssáttmálanum at stuðla B36 í at røkka sínum málum. Somuleiðis fegnast formaðurin í B36, Kristjan
teirra børnum búgva í Føroyum. Ella var farin at gleða seg til at flyta heim, og hon plagdi at nevna í hesum sambandi, at tá fóru tey at kunna koma til samfelagsmøtini og til kvinnustevnu og mansstevnu í [...] mangan: “Minnist til, at tað eru mong onnur, sum kenna Harran og sum ikki ganga í okkara samkomu!” Við hesum vildi Ella undirstrika, at tað eru ikki einans okkum á Malta, tað snýr seg um, men nógv onnur eisini
eini leyvu, sum órógvaði bygdina. Tað eydnaðist at fáa lívið av henni, men tá ið avtornaði, lá hesin maðurin deyður undir leyvuni. Hann var okkara postmaður. Hann plagdi at fara til gongu til
tí tað kundi hoyrast. Tey lósu nøkur skriftstøð, tey dugdu uttanat. Kirkjan styrknaði í Etiopia í hesum trongu tíðunum. Tá sóu tey, at tað kostaði at vera ein trúgvandi. Tey fyrstu 14 árini eg var í Etiopia
var komin til Konso, har eg skuldi virka. Hetta var 5. oktober 1960. Eg skal greiða eitt sindur frá hesum plássi, sum eg upplivdi tað tá. Missiónsstøðin var í eini brekku stutt uttanfyri bygdina Bakaule
