var ólógliga fluttur frá smiðjunum, sum bygdi herskip, til smiðjur, sum bygdi vanlig skip. Sostatt bar til at smíða vanlig skip bíligari enn annars og tað var kappingaravlagandi og í stríð við ES reglar

hjá áhoyrarnum, sum fingu eina útgávu av sanginum, tey aldrin hava hoyrt fyrr. Við síni vøkru rødd bar Pætur gamla lagnum uppi líka til síðsta tóna, samstundis sum nýtulkingarnar hjá Eivør allatíðina góðu

var at fáa klætt hetta góða, eftirgjørda jólatræ. Teir fóru við posa í hagan at royta lyng. Og tað bar væl til. Óført jólatræ á Slættanesi, minnist Jørmund. Eisini minnist Jørmund, at tað onkuntíð var smáligt [...] verið serliga hugaligt við hesum selskapinum, tey høvdu fingið. Flutt varð so longri norður, og tá bar til. Í 129 ár búði fólk á Slættanesi. Borið um fjøll Tað sum kom á Slættanes við posti, varð borið

niður. Alt fór at mala í høvdinum á Jónbjørg. Hon visti als ikki, hvat hon skuldi hugsa. Læknin, sum bar boðini, kendi ikki til sjúklingaflutningin, so hann var púra skelkaður. Og eina løtu valdaði kaos,

kvøldarljósinum um byrðina, sum var løgd á hann, sum tyngdi hann almikið hesa stund í Getsemane. Hann bar eisini syndabyrðina hjá teimum gomlu gentunum, ið hugdu upp á myndina og upp á Jesus og tað fáliga [...] sum var skamt við ta innastu ljósakrúnuna, beint framman fyri altartalvuni. Ljósspælið í andlitunum bar ikki brá av tí ljóspæli, sum var í andlitinum á Jesus í Getsemane. Rukkurnar í andlitunum á teimum

fold hann gekk, so fremmandur á egnu jørð. Saknur, sorg og pína nívdu hjarta hans, og heimsins neyð bar hann, og á krossi bøtti vára synd við skemdardeyð. Tað er hugaligt at kenna listarligu gávurnar hjá

Tel. 86 18 06 04 Teldupostur: aaarstova@hotmail.com Reglulig tiltøk: Café mánadag-hósdag kl. 16-18. Barr leygarkvøld kl. 22-03. MFS kontórtíð týsdag kl. 17-18. Kórvenjing týskvøld kl. 19.30. Føroyskur barnaskúli

fold hann gekk, so fremmandur á egnu jørð. Saknur, sorg og pína nívdu hjarta hans, og heimsins neyð bar hann, og á krossi bøtti vára synd við skemdardeyð. Tað er hugaligt at kenna listarligu gávurnar hjá

og heilsumálum bað í góðari tíð um eykajáttan, tí hann sá, at ætlanin ikki fór at halda. Við hesum bar hann seg púra beint at og fylgdi galdandi reglum. Men alt kom í drál og pengarnir vóru brúktir, áðrenn

kavanum. Tað kavaði sera illa, nógvur vindur var, og fannirnar løgdu seg tí skjótt um vegirnar, so ikki bar til at koyra. Serliga báðumegin Norðskálatunnilin og Millum Fjarða var at kalla ógjørligt at koyra