gleðast um. Sólskinssøga G! Festivalurin 2007 eydnaðist sera væl. Serliga gjørdi tað serstakliga góða veðrið sítt til, at teir tríggir festivaldagarnir vóru millum teir bestu nakrantíð. At regnið og sólin í
við skipinum og tók av. - Vit høvdu verið úti í nakrar dagar, og henda dagin høvdu vit júst hálað. Veðrið var eink at siga til. Tað var gott. Trolið lá á dekkinum, og væl av fiski hevði verið í. Vit vóru
I Tá samgongan slitnar fer okkum at dáma føroyska veðrið Tá samgongan slitnar fara vit at duga kvæðini Tá samgongan slitnar fáa vit sjálvsvirðing Tá samgongan slitnar fara tey ungu á háskúla Tá samgongan [...] Tá samgongan slitnar skulu Sambands- og Fólkaflokkurin í andstøðuna II Tá samgongan slitnar verður veðrið gott Tá samgongan slitnar fara menninir at gera roysnisbrøgd Tá samgongan slitnar verður styttri
tá teir høvdu loyst, og hann hevði sjóverk í einar tveir dagar. Hóast hetta var um summarið, var veðrið vánaligt, tá Star River loysti í Miðvági. - Fyrstu náttina reyk pakningurin í kúgvaeyganum í mínum
Keldhúsinum, var ein teirra, sum gav frágreiðing. Hann var sjálvur fjórði á útróðri hendan dagin. Veðrið var nakað ruskut við aldu, men tað var ikki vandaveður. Líggjas hevði sæð ein bát longur úti á, sum [...] vóru komnar. Eg havi tvær ferðir verið í grind í Viðvík. Fyrru ferðina kom kortini einki burtur úr. Veðrið øtlaði, og vit máttu seta upp á Kirkju. Eina aðru ferð vit fóru í grind í Viðvík var lágættarbrim
teir á Borðoyarvík. U55 var farin úr Helgoland tann 26. september, men tað gekk illa frá byrjan. Veðrið var vánaligt, og kavbáturin fekk ymiskar skaðar. Hóast manningin gjørdi ávegis umvælingar, og kavbáturin
av fiski. So bleiv aftur lágætt, tað vil siga sunnanvindur, og vit fóru norður aftur um Nesið. Tá veðrið var gott, royndu vit í Stronginum, sum gongur úr Tanganum á Nesinum. Har var altíð væl at fáa av
men tey munnu vera fá, sum hava verið so nógv umrødd sum málið, ið Jákup Gerðalíð gjørdi í 1967. At veðrið var so gott, at mótstøðuliðið tóktist so spennandi, og at klaksvíkingar tá vóru ógvuliga stinnir
Havnini við einum staðkendum fiskimanni umborð. Farast skuldi á Vestmanna, har vatn skuldi takast. Veðrið var támut, og tá komið varð á Vestmanna var toka. Ætlanin var at fara av Vestmanna, tá vatnið var
samsintur um at søkja fyrstu havn so skjótt siglandi var, men tað vardi eitt heilt samdøgur, áðrenn veðrið linkaði og til alla vanlukku gekk onnur pumpan fyri, so nú var einki at gera uttan at taka neyðhavn
