Vit vóru allir starvsfelagarnir ótrúliga áhugaðir í fótbólti og fylgdu væl við í øllum dystum. Tað gekk ómetaliga væl hjá KÍ tá, so mangan var stuttligt at hava verið til fótbóltsdyst og so at skula til

Gøtugjógv. Sum ungur kom Ólavur til Havnar at ganga í skúla, síðan fór hann til Danmarkar, har hann gekk á hægri handilsskúla. Heim aftur komin fekk hann skrivstovustarv í Fuglafirði. Í 1949 giftist hann

góða sjónatúr, so gjørdist snellan ikki mítt ljóðføri - og skvatliborðið ikki mín pallkantur. Tíðin gekk, tey gomlu fullu frá, og eg fór tíðliga av landinum at útbúgva meg. Nógv ár gingu innan vitjað var [...] var aftur í bygdini. Tá ið eg var fluttur heimaftur til Føroyar, lá betri fyri at koma suður. Leiðin gekk út á Keldarjørð. Eg sat sum undir lestri, meðan teir søgdu frá. Eitt kelduvað av vitan og lívsroyndum

upp við klaverið í Herlufsa stovu í Fuglafjarðar skúla einaferð fyrst í fimmti árunum - 1952/53. Tá gekk eg í 3. flokki. Hann lærdi okkum at syngja: Viva la Musika. Hetta var hugtakandi ljómur fyri tystandi [...] studenta – og præliminerskeiðinum, lá hetta aftur í sinninum, at fáa fólk at syngja. Alex Sólstein gekk eisini á hesum skúla, og fingu teir báðir í lag eitt kór, sum Erik Petersen stjórnaði. Erik bar seg [...] gingið fyri at menna kórsangin her á landi. Hetta sigur nógv um hansara tolsemi og ágrýtni. Tá ið hann gekk á Føroya læraraskúla, royndi hann at gera eitt barnakór, og hevði Hans J. Højgaard sum fyrimynd. Sum

við sær, og mistu í meira lagi av sínum styrkitali. Afturímóti stóð Jón í Horni Nielsen seg væl og gekk fram í rating. Íalt 74 telvarar vóru við í A-bólkinum. Høgni var styrkismettur nummar 14, men endaði

stilt í nøkur ár, er tikið uppaftur. Føroysk skip sleppa aftur at fiska í norskum og ES sjógvi. Í vár gekk landgrunsnevndin hjá Sameindu Tjóðum føroysku krøvini til ytra landgrunnin norðan fyri Føroyar á møti

leggja róðrarbátarnar, tí so nógv bátaferðsla vanliga er á leiðini, har róð varð. Men so skjótt, tað gekk upp fyri fólki, hvat var í ferð við at henda, tóku bátarnir atlit í allar mátar, so róðurin kundi

sáað. Herfyri var eg á áhugaverdari ferð í Tróndheimi saman við prestum úr øllum norðurlondum. Leiðin gekk til Stiklastaðar, har Ólavur hin heilagi fall hin 29. juli í árinum 1030. Pílagrímar streyma til økið [...] í tí lítlu 1000 ára gomlu kirkjuni var friður. Tann nærum munkaklæddi presturin ímyndaði, at alt gekk upp í eina hægri eind. Tíðin stóð still. Hetta kundi verið í árinum 1030, tá Ólavur var uppi á døgum

frammanfyri Lóm, sum vann á Kollafirði, og sum í hinum báðum kappingunum var næstfremstur. At tað gekk so væl hjá Jarnbardi bar við sær, at Smyril, sum í trimum teimum fyrstu kappingunum var nummar trý

sær, at enn fleiri sangarar komu við Hóast fyrsta venjingin hjá ólavsøkukórinum seinasta sunnudag gekk væl, er ynskiligt, at kórið verður væl størri, frætta vit frá fyriskipararnum. Tað er Sunleif Rasmussen