ítróttarfelagi. 2) at orðið »tápuligt« ísv. uppskotið hjá Innlendismálaráðnum er ein misskiljing okkara millum. 3) at greinin átti at verið send til viðmerkingar hjá Gesti, so at sloppið varð undan áðurnevndu
her. Integratiónsgongdin skal fevna um undirvísing, so nýggju borgararnir kunnu læra mál og mentan okkara á ein viðkomandi og natúrligan hátt. Vit fara eisini at virka fyri, at føroyska samfelagið kann fáa
tíðarskeið. Men umráðandi er, at vit ikki viðgera fremmandafólk soleiðis, at tað verður til skaða fyri okkara umdømi úti í heimi. Vit eiga ikki at gloyma, at føroyingar mangan hava kunnað leitað sær til onnur
skulu nýta ein standard leigusáttmála. Og tað gera tey flestu, ið eru leigarar ella útleigarar. - Okkara fatan er, at fólk eru tilvitað um at tað er krav, at hesin standard leigusáttmálin verður undirskrivaður
álvara. Eingin okkara hevði roknað við, at vit ikki fóru at fáa undirtøku fyri okkara sjónarmiðum. At sjúkrarøktarleiðarin, sum vit fóru í verkfall fyri at fáa í starv, ikki skilir okkara støðu, er ógvuliga
kar kring landið skulu ansa eftir við at kritisera Alarmcentralin, tí í veruleikanum er tað ikki okkara uppgáva at sita og boða hvørjum einstøkum sløkkiliðsmanni frá, tá eldur er í. Vit kundu í prinsippinum [...] linum tykist at rigga betur. - Tað sær út til at íslendingar hava funnið eina skipan, sum líkist okkara, men sum byggir á øðrvísi tøkni. Og tað tykist sum at tað ikki eru somu trupulleikar við útkallingini
umrøddur, men eisini, og tað er tað mest avgerandi, útlíkning av arbeiðsplássum til teir partar av landi okkara, sum eru í arbeiðsloysi og teir partar orsakað av sentraliseringini av øllum almennum tiltøkum nú [...] buktina og báðar endarnar, og sum teir einastu, ið kunna krevja broytingar. Tað eru løgmaður fyri okkara part og statsministarin fyri hin partin og longu her eru vit á skeivari leið, tá sagt verður, at
tíð til - tí hon rakar fyrst og fremst arbeiðsfólkið, og har serliga tey, ið hava við fiskivinnu okkara at gera.(Um hetta ikki steðgar, so má enn einaferð ásannast, at vit saga greinina av, ið vit sita
tosar longi við okkara ferðaleiðara, men hesin umsetur ikki longur, tí hann helst hevur úr at gera við at lurta eftir henni. Hon hevur onki ímóti at vera avmyndað, og tað letur ongin okkara sær siga fleiri
urin sleppur at vísa, hvat dugur er í honum. Sjálvandi rokni eg við, at hann allur atkvøður fyri okkara uppskoti, men ger hann ikki tað, so eri eg ivasamur um lagnu hansara. Í hvussu er er grundarlagið