send fleiri ferðir upp í saman. Tað, sum undrar meg mest er: Hví kemur landsstýrið ikki straks og spyr okkum føroyingar!! Eg fari ikki at atkvøða fyri loysing, um so 1000 tals íslendingar bóðu meg hjálpa

Ísland, men fyri at gagna føroyskari útflutningsvinnu. Tað kann eingin hava nakað ímóti, ella hvussu, spyr hann. Hann sigur víðari, at tað at Framsókn ikki fekk eitt hissini uppskot ígjøgnum á tingi í fjør

í dag. Andlitsbráðini frysta, knyklar í brýr, samkensla. Konan spekulerar. Hvørji mundu tey vera? Spyr mannin. Tey kjakast. Áh, jú nú veit hon. Ojesus sum tað var forferdiligt..! Tey køva aftur útvarpsmannin [...] kann tilráðast øllum potentiellum sapparum, sum ótilvitað halda, at tey missa nakað við at sløkkja. Spyr teg sjálva, hvat tú sást í sjónvarpinum í gjár, og tú verður varug við, at tú hevur gloymt tað allarmesta

prinsippiellur spurnngur, sum vit mugu taka upp, hvussu vit skipa ráðini, sigur løgmaður, sum stamstundis spyr, um tað er rætt, at tað er tann politiska kabalin, sum skal gera av talið á ráðum. Tað sum løgmaður

spyrja løgmann, at avtalan um atlækka ríkisveitingina verður tikin uppaftur nú. Bárður á Steig Nielsen spyr soleiðis í einum grein 52a fyrispurningi til løgmann: 1. Ætlar løgmaður at halda fast við at skerja

fer í eina smiðju við granskara í fleiri fýrkantaðum hattum og longum lærdómsmerktum møtli; løgmaður spyr tá smiðirnar: "Kunnu tit ikki brúka hann til okkurt - hann hevur skrivað doktarritgerð um hvussu

Er einki mark fyri vanvirðingini hjá Løgmanni, av Løgtinginum? Tað spyr Páll ár Reynatúgvu, tingmaður fyri Tjóðveldi, í dag. Páll á Reynatúgvu er eisibi limur í formansskapinum hjá Løgtinginum og hann

Havn við góðari løn, men sum samstundis eru hart fyrispent av einum fýrum húsum, eitt fátækt húski? spyr hon. Hon hevur áður sagt við Sosialin, at verður eitt fátækramark ásett, verður helst eisini neyðugt

romantikkin hjá Fólkaflokkinum og tí vil hon síggja eina fíggjarlóg, har ríkisveitingin er burtur. Og hon spyr, hvør tað er, sum skal spara og hvørji avgjøld skulu hækkast. Aksel V. Johannesen úr Javnaðarflokkinum

sum koyra kongaliga fylgið. Longur inni í kjallaranum var eitt borð sett upp til teirra. Um nakar spyr um, teir mundu fáa restirnar frá tí fínara selskapinum, so er svarið avgjørt nei. Her var eingin munur