verið í Finlandi í skjótt eitt hálvt ár. Onkuntíð er okkurt, eg kundi hugsað mær, sum onkran serligan mat, men av tí at eg alla tíðina havi góð fólk rundan um meg, leingist mær ikki stórvegis aftur til Finlands

virksemi í eitt minni øki. Vit fara at brúka minni tíð at flyta sjúklingar, reina og skitnar sengur og mat runt til tær ymisku deildirnar. - Millum annað verður ein seingjarsentralur í niðastu hædd, ið hevur

á tað, er helst eingin ivi um, at flest øll okkara ynskja ikki eitt samfelag, har summi ikki hava mat á borðið, tí ríkidømið verður ójavnt býtt. Vit vilja heldur ikki hava eitt samfelag, har føroyskir

so máta kunnu vit neyvan verja okkum heilt. Niðri í Vágsbotni eru rættiliga góðir karmar at selja mat. Borð úr rustfríum stáli við tak yvir, og vatnslanga liggur til økið. Um so ein bóndi stóð har og seldi

við tí fylgja nógv ymisk ting. Millum annað ein útidagur um vikuna og tað, at børnini sjálvi gera mat. Men eisini tað, at árgangarnir ikki gerast størri enn 16 børn. At hava ein lítlan skúla, er nevniliga

logarnar at spyrja, hvar hesi fólkini skulu fara, um tey eru tryggjað ella hvør skal keypa teimum mat og klæði. Tey skulu bara út. Alt hitt má koma aftaná. Soleiðis er eisini við flóttafólkum. Teirra heim

at kalla einki uttan rabarbur og epli, og tað er ikki rætt at tvinga føroyingar at innflyta allan mat, heldur enn at gagnnýta tað, sum fæst úr náttúruni og verða so sjálvbjargin sum gjørligt. Hoyr alla

við føroyskum viðskera, sum er í gamla hoyggjhúsinum hjá Húsgarði. Har hevur kórið Eystanljóð selt mat og drekka síðani fyrsta G! Festivalin í 2002, og tað gera tey aftur í ár. Í hoyggjhúsinum fæst drýlur

nevna nakað úr rúgvuni. - Pláss er hartil fyri sjósavni, býarsavni, tónleikaskúla. Upplagt er at hava mat/kaffistovur, har foreldur kunnu hvíla og hugna sær, meðan børnini spæla - kanska ein gourmétmatstova

uttan nakað undantak ella tillaging. Tá hugsi eg, at trupult hevði verið hjá fleiri at keypt bæði mat og skógvar. Sjálvandi eru hetta ikki krøv, tí tað er meiningsleyst at krevja nakað av fólki, sum tey