takkar hjartaliga fyri hvørja gávu, sum verður givin. – Men tíbetur eru nógv, sum hava eitt stórt hjarta fyri Leguhúsinum og ít missión, sum verður gjørd í og ígjøgnum arbeiðið í og frá húsinum, skrivar

sálmarnar og prædikuna inn á band eisini, segði Niels Juul. So nógv legði Niels Juul Arge huga, sál og hjarta í kirkjutænastuna. Niels Juul var smiðjumeistari í Klaksvík. Gávurnar til sítt verðsliga lívsyrki

og leggi einki í, um hetta ikki gevur nógvar atkvøður, tí útjaðarin eigur eitt stórt pláss í mínum hjarta. Og helst eisini hjá føroyingum flest. Tí uttan hesi støð, høvdu allar Føroyar verið fátækari. Hvussu

við sær, at sveitti Jesu er sum blóðsdropar. Hann var satt menniskja, okk­um líkur á hvønn hátt. Hjarta hansara var fult av varma, hann kundi gráta við teimum grátandi, og hann kundi eisini gráta fyri

i røða fyri fólkið kanska um Havnina og tað søguliga í ólavsøkuni og hvat annars lá røðaranum at hjarta. Men eitt annað vóru teir eisini rørandi samdir um, og tað var, at røðan ikki mátti koma inn á politikk

harðbalið lív. Av sínum gløgga og víðskygda heila. Av sínum dirvi og bersøgni. Og av sínum stóra hjarta. Eins og allir góðir fiskimenn ferðaðist hann í sínum hugaheimi bæði omanfyri og undir sjóvarmálanum

leingi í bókini fyrrenn ein kemur til ta sannføring, at her er ein maður sum veruliga hevur nakað uppá hjarta og nakað, sum hann ynskir at eftirtíðin skal fáa kunnleika um. Í tíðini áðrenn sjónvarp og útvarp

Heinesen sendi honum kortini eftir avgerðina so ljóðandi speiska telegramm: ?Eg takki tær av hálvum hjarta?! Drúgvur burður Brævaskaldsøgan ?Det gode Håb? frá 1964 fer fram í 17. øld., og skrivingarlagið

vandi fyri, at tær oyðileggja ta tigandi avtaluna millum stat og borgara, sum liggur í fólkaræðisins hjarta. Ein høvuðspartur av bókini snýr seg um at rannsaka hesa gongd og avleiðingarnar av henni. Støðan

viðurskiftum eru erlig móti tykkum sjálvum. At tit í øllum avgerðum tit taka, fylgja tykkara egna hjarta, tykkara egnu dreymum. At tit ikki altíð elta sum fyri er slóðað, men at tit tora at fara tykkara [...] at tað í sjónligum sigrum liggja fjaldir ósigrar. Trupult at fylgja hjartanum At fylgja sínum egna hjarta og vera erligur móti sær sjálvum - tað ljóðar so lætt. - Men tað er í veruleikanum eitt tað truplasta