Rigmor Dam Broytingaruppskot frá minnilutanum og frá tveimum tingmonnum blivu ikki samtykt. Javnaðarflokkurin og Sambandsflokkurin høvdu skotið upp at hækka játtanina til fólkapensiónir og barnaansing
Ítróttarsamband Føroya við 800.000 krónum. Meirilutin orðaði sítt broytingaruppskot so, at peningurin fall altjóða luttøku hjá hondbóltinum og fimleikinum í lut. Minnilutin ynskti at broyta orðingina, so hon
kav. Á morgni árla teir sær skunda, at draga fongin inn um borð. Tey heima eftir teimum stunda, her fall so mangt eitt bønarorð. Tí veðrið ótlaði so skjótt, sum vildi tað at teimum hótt. Her heima sita øll
at vera heima við einum hópi av børnum og klára alt. Hetta var ikki minni galdandi, tá ið maðurin fall frá, og tær gjørdust púra einsamallar um ábyrgdina. Maria greiddi eisini frá arbeiðinum at fáa til
ein góðan karakter í skúlanum ella eitthvørt bragd í ítrótti. Hetta læt tú okkum altíð vita, og so fall altíd eitt lítið oyra av. Tey munnu vera fá, íð ikki hava verid at kallað tvangsinnløgd, at hoyra
foreldrum mínum. Ketty-fastur var eitt konubrot, passaði hús og kríatúr tá Asbjørn var burtur, tað fall henni lætt saman við børnunum. Jú, eg minnist hetta parið so ymisk, men so samansjóða álíkavæl. Tá
bólkar, sum veita heilsutænastur til okkara borgarar. Tórbjørn var samráðingarleiðarin burturav, tað fall honum lætt at stýra fundum, finna semjur og loysnir og tá ið tørvur var á tí, kundi hann gera neyðugar
Hon var ikki sum aðrar vermøður, hon var nakað fyri seg. Hon kundi vitja okkum í vikur, men ongantíð fall skeivt orð millum okkum. Altíð tók hon hond í, og vaskimaskinan var neyvan liðug at vaska, so var
Men hon misti ongantíð tað, Ið vit kendu hana fyri, viljan og áræði. Hon stríddist av øllum alvi, fall ongantíð í fátt. Kærleikan, Ið hon hevði oyst av til onnur, fekk hon aftur fleirfaldað frá teimum
farin, men saknurin er ómetaliga stórur og tómrúmið stórt. Lívið varð ikki altíð viðrák hjá tær. Tú fall ongantíð í fátt, men stríddist víðari og tú vilt, at soleiðis skulu ogur eisini gera nú. Tú sigur
