betingelser tager skylden fra mennesker og dermed åbner Himlen. Det var noget af et vovestykke at leve på, Jesu ord om, at de var bundet til Himlen, alene fordi Han var kommet til jord og sagde at Han elskede dem [...] på jorden var at have omsorg for hinanden, give Hans kærlighed videre, og ellers lægge evigheden i Jesu hænder ? Jesus, som blev født i en stald og senere endte på et kors. Der var mennesker, der mente [...] meningsløshed og fattigdom i en ellers smykket tilværelse. Den, som har mod til at leve alene på Jesu ord, som vil lægge livet i Hans hænder, og leve det ud i dagligdagen i ord og gerninger, kan risikere

Jenis hevur skift meining um Jesu afturkomu – ella hon er útsett. Í hesum døgum sit­ur Jenis av Rana og leggur fíggj­ar­karm­ar fram til 2018 – altso meira enn 13 ár eftir Jesu afturkomu. – Vónandi eru betur

Filmurin, sum byggir á Lukasar evangeliið, er frá 1979, og upptøkurnar eru gjørdar í Ísrael. Hann er um Jesu lív, frá føðing til uppreisn. Hann er tveir tímar til longdar, og føroysku røddirnar eiga fólk úr

við stóran part av evangeliinum, sum annars eru nærum einastu søguligu keldurnar til Jesu lív. Tá keldurnar til Jesu lív soleiðis verða skúgvaðar til viks, er tað bert hugflogið, ið setur mark fyri, hvørjar [...] Marcus Borg ikki hjá Markus.” So er spurningurin um Marcus yvirhøvur hevur lisið Markus. Tí tankin um Jesu bótoffur finst ikki bert í Mk.10,45. Hann er púra greiður í Mk.14,24: Og Hann segði við teir: “Hetta

gir, eisini Markusevangeliið, men tað elsta evangeliið hevur sambært honum ikki somu útlegging av Jesu lív og deyða sum aðrir tekstir. Tað eru hesar ymisku tulkingarnar av lívi Jesusar, sum viðhaldsfólk

fyri tey mongu. Og hann doyr í staðin fyri sek menniskju. Og taka vit eisini ta sannroynd við, at Jesu staðgonguoffur verður beinleiðis staðfest í eini røð av øðrum tekstum í NT, so er tað ikki haldgóð

songi fólkið um nesið sær tveir søkkladnar bátar daga. Tá Símun leggur sítt far at støð, við føtur Jesu hann boyggir knø: Far frá mær, eg havi syndað! - Tú skjótt skal veiða nógv størri fong enn henda,

sum tøkk fyri tey mongu árini. Friður veri við minninum um Julinu á Fløtunum, nú ið hon í várs Harra Jesu navni er farin inn í ævinleikan. ---- np

hátíð, har vit fegnast um, at nú fer at ganga móti ljósari tíðum og eisini ein hátíð, har vit minnast Jesu føðing, og tað nýtist ikki at gerast við at skræða seg sundur, hvørki andaliga ella tímiliga. Hevur

sungin. Hann doyði í 1939. Hesin sangur er so sjáldsamur, at hann verður endurgivin her: Lag: Gak under Jesu Kors at staa Jeg skal nu bort fra eder gå, naturens orden er nu så. Jeg drager bort hjem til min Gud [...] undte mig al last og skam. Men de var få og ikke fler, dem jeg tilgiver en og hver. Går så afsted i Jesu navn og før mig til min grav og havn, hvor jeg skal hvile til dommedag. I Guds hånd sætter jeg min