tingmanning, fólkatingsmaður og floksskrivari viðgjørdu málið og vóru samd um at leggja tað fram. – Eg visti, at Gerhard Lognberg fór ikki at taka undir við málinum, men Kristin Michelsen broytti meining á
varðað av, hevur pádrigið nøkrum tap, tí almenna, privatum ella virki, og løgmaður segði, at tað visti hann einki um, greiðir Eirikur Lindenskov frá. – Eg spurdi hann uppaftur, um hann ikki átti at vitað
rúsa seg við rúsdrekka og rúsevnum. – Tað var ein hørð tíð, tí eg hevði fulkomiliga givið upp. Eg visti væl, at tað ikki var rætt, at eg sat í miðbýnum, men tað var tað einasta, eg fann út av í teirru løtuni
semingsmaðurin segði, at av tí at Sonja Jógvansdóttir ikki hevði verið við til samráðingarnar, so visti hann ikki, hvørja støðu hon hevði. Men um tað var ein eitt av forfólkunum, sum hevði úttalað seg soleðis
i, tað var ræðuligt, sigur Hans Eiler Hammer. Hann er sannførdur um, at talan var um persón, sum visti, hvat hann gjørdi. – Eg hoyrdi, at hann acceleraði fyrst einaferð og so eina ferð afturat, greiðir [...] verið saman við tveimum norskum vinmonnum, sum ikki komu við kortini. Hann greiðir frá, at konan visti av ongum, tá hann ringdi at fortelja henna um støðuna. ##med4## – So eg mundi forskrekt lívið av henni [...] ##med5## Sambært løgregluni var maðurin ávirkaður, men Hans Eiler Hammer er sannførdur um, at maðurin visti, hvat hann gjørdi. Hann legði til merkis, at bilurin ikki hevði nummarplátur. Hans Eiler Hammer er
Sambært Reuter skuldu 158 ferðafólk vera við flogfarinum hjá American Airlines. Men flogfelagið visti ikki at siga, um øll hesi fólkini vóru umborð, tá flogfarið rendi á. Ein sjónarvátti í Washington
besta avgerðin, sum eg havi tikið. Hetta tí eg hevði roynt at veri sum øll hini í fleiri ár, so eg visti ikki, hvør eg var. Eftir ta avgerðina var tað sum at byrja av nýggjum, og eg vildi finna útav, hvør
mær og tímdi at vera har. So eg føldi, at eg stýrdi dystinum alla tíðina, sigur hon við in.fo. – Eg visti væl, at eg fór at vinna. Eg hevði verið skuffað, um eg ikki hevði vunnið, sigur Sarah Mahfoud, tá
ringastu, Fróði kundi hugsað sær. – Ein vinmaður ringdi og spurdi, um eg hevði hoyrt, hvat var hent. Eg visti ikki, hvat hann tosaði um, og hann greiddi mær so frá vanlukkuni. Men eg trúði honum ikki í fyrstuni
veikastu einki fingu, var ótrúliga keðiligt, sigur Jóna Mortensen í samrøðuni við Sosialin. – Eg visti ikki so nógv um, hvussu tingini gingu fyri seg, og tá eg ikki kom á ting, fyrr enn eftir samgo