ella at kunna nýta okkara samferðslu eins og vanligu borgarar. Menniskjunnar eydna, trivnaður og vælferð er aðalmál Javnaðarfloksins og tí hevur Javnaðarflokkurin ein greiðan hugburð í hesum máli. Tað skal

Norðurlond hava størsta partin av hesi øld havt sosialdemokratiskt stýri, og hesi lond hava eina vælferð og eina virðing fyri tí einstaka, sum vit skulu leita leingi eftir at finna aðrastaðni. Um vit sammmeta

Tað, sum hevur knýtt flokkarnar saman, man hava verið, at teir hava somu grundleggjandi hugsjónina um hitt einstaka menniskja, og at politikkur í stóran mun snýr seg um at geva tí einstaka menniskjan

Javnaðarflokkurin hevur eina heilt greiða støðu til, at vælferð Føroya og føroyinga verður prioriterað fremst. Javnaðarflokkurin fer ikki at telva við vælferð okkara. Javnaðarflokkurin setur sær eisini fyri at [...] rin virkar fyri góðum sosialum korum hjá øllum samfelagsbólkum, og bert Javnaðarflokkurin setir vælferð fólksins fram um øll onnur politisk mál. Men fyri at røkka hesum má Javnaðarflokkurin fáa tína atkvøðu

taki fult undir við tí politiska endamáli floksins, tá talan er um menniskjunnar eydnu, trivnað og vælferð. Eisini hevur flokkurin í síni stevnuskrá at menna, styrkja og byggja út vælferðarsamfelagið. Tá

in fer ikki inn í eina samgongu har broytingarnar í ríkisviðurskiftunum viðføra eina niðursetta vælferð - tað er vist, og tí standa vit væl. ? Hinir flokkarnir mugu koma til okkara og tá vita teir hvar

sum upptóku okkum í 80?unum. »Hvat bagir« snúði seg um eksistenisellar spurningar, ovurfisking og vælferð sum so. »Royn tínar veingir« er tjóðskaparlig. Hon er eisini merkt av skrædlinum í 92. Í so máta

Sjálvstýrisflokkinum um hesi viðurskifti. Okkum í Sambandsflokkinum dáma ikki hetta signal, ið skaðar vælferð føroyinga og tjóðina. Sambandsflokkurin hevur altíð verið og fer altíð at vera tann flokkurin, ið

høpi, sum tey nevna »udviklingsøkonomi«, sum roynir at lýsa, hvat ger, at summi lond vaksa um sína vælferð og onnur minka um vælferðina.    Í hesi bók greiðir Paldam frá, hvussu hjálp frá einum landi til

øllum førum ikki hvalbiarmál, vit hoyra. ­ Tað er ikki so nógv at gera við tað. Vandi er í hvørjari vælferð og framburðinum kunnu vit ikki steðga. ­ Men so mikil størri ábyrgd liggur serliga á teimum ungu