ella okkurt annað skal vinna heiðurin og stóru virðislønirnar, ið eru í kappngini. Vitja kappingina her

so hendir, er nemliga tað, at skalið fer rundan um alt. Tú kanst ikki bara koyra hart skal her og her og her.” Hon peikar á vangan og armin og hjartað. “Bara koyra skal á, har sum tú hevur ilt, tí tað [...] verða strævi at dissa Føroyar so nógv, og blíva so uppslúktur av, hvat ið ikki er her, ístaðin fyri at síggja, hvat ið er her” “So tit verða verandi?” “Vit hava faktisk verið eitt sindur in limbo í fleiri [...] nr.1 uttan á, tí at hitt 1 talið er flogið burtur í eini hvirlu.” Eg varnaðist spølni í boðunum, og her eg siti yvirav henni, síggi eg tað í eygunum á henni. “Var tað, kanska tí at tú hugsaði meira um tingini

ikki telist millum fólkaríkastu bygdirnar, er kortini nógv ymiskt at gera og fara til hjá børnunum. Her finst helst størsti “útibarnagarðurin” í teirri frálíku náttúruni kring bygdina, men eisini í sjálvari [...] Sosialinum – Snoddi – kom framvið. Við í bilinum vóru umboð fyri blaðið, sum í gjár fór um tey 80 árini. Her var eisini okkurt leskiligt at geva hesum fittu børnunum úr Klaksvík. Hetta hugaði teimum sera væl

Men heitið á hesum sanginum er júst líka aktuelt her í Føroyum í dag, eftir 18 ára polariseringsstríð í føroyskum politikki, millum Tjóðveldi og Sambandsflokkin. Eitt stríð sum hevur køvt og tikið burtur [...] burtur allan politiskan áhuga fyri at fokuserað uppá tørvin hjá vanligu borgarunum og vinnulívinum her á landi. Tí hava vit nú eitt amputerað heilsuverk, eitt uppstøðga lógarverk á almannaøkinum, heimsins

Men stk. 2 sigur: “Ásetingin í stk. 1 gevur ikki eigara ella bónda heimild at nokta fyri virksemi..” Her verða lunnindi tikin av bygd, - og flutt í bý, til fá, sum hava ovmikið frammanundan. Landsstýrismaðurin

seta “Asado” ovarliga á listan yvir tað, sum má roynast undir ferðini. Vindrúan “Tannat” yvirlivdi her Aftaná fótbóltin og neytakjøtið fer tað at líða væl, at serliga víndrúan “Tannat” er á einum triðja

Rasmusi, tá eg t.d. visti, at hann manglaði pengar? Men svarini fúka í vindinum. - Okkara einasti vissa her í lívinum er, at vit einaferð skulu doyggja. Og vit vóna, at tey gomlu fara áðrenn tey ungu. Men tað

sum katólska trúgvin boðar. Brahms var hinvegin upptikin av spurninginum um endamálið við lívinum her á jørðini. Hetta kemur til sjóndar gjøgnum alt verkið. At deyðin er ein veruleiki og partur av lívinum

at læra okkum sálmar sum Nú ringja kirkjuklokkur so hátt, Tað sótu seyðamenn á vakt, Heilaga stund, Her koma, Jesus, tíni smá og fleiri aðrar uttanat. Í hesum viðfangi kunnu vit eisini hava í huga, at tað

lív, hóast niðursettar førleikar vegna sjúku ella brek. Rehabilitering er ikki eitt nýtt fyribrigidi her hjá okkum, og tað er fleiri ferðir varpa ljós á evnið, men enn verður tað ikki útint í verki. Endamálið [...] kemur útifrá, og annar matur verður býlagdur í handlinum. Hetta má metast at vera varug hjálp, tí her er eingin venjing í tilboðnum, sum kann gera, at borgarin verður sjálvstøðugur aftur. Harafturímóti [...] hava varuga hjálp, tá tørvur er á hesum, men tað hevur týdning at bjóða venjing áðrenn. Tað er júst her pengarnir eru spardir og borgarin fær økta lívsgóðsku. Men tað krevur, at tað verður hugsað øðrvísi