Alexandur røktaðu henda haga, sum onnur røktaðu sín egna urtagarð. Teir bóru Góðadalsheimin við sær, har teir vóru. Onkur kundi sagt, at teir vóru natúrfólk, og hví ikki tað? Hví verður farið inn í frumskógin [...] tokka ljóðaðu víða um í orðum, sangi og tónleiki. Arnold var raskur maður, treystur og sterkur, og tók hann eingi óráð fyri. Hann vildi altíð hava fast undir føti, tá ið farast skuldi niður av Smørstýggj [...] fargi, hvussu fastur, tættur og harður tann ísurin mundi vera, tá ið skriðjøkulin kálvar og fer í havið. Hesin elli gamli ísstólpin fer sína leið til undirgangs. Tað tinar burtur av honum á víðum havi,

stórhvalum Tá teir sigldu út á tað opna havið, fylgdi Keiko eftir bátinum. Knappliga fingu teir eyga á eina røð av stórhvalum, sum høvdu tveir ungar millum sín. Tá Keiko bráddliga svam yvir til teir, gjørdist [...] koma beint til staðið, ið ljóðið kemur frá. Teir hava eina tónaboks har, ið teir venja Keiko, og eina í bátinum eisini. Tann í bátinum, verður bert nýtt tá teir eru úti á opnum havi. Venjararnir halda, at [...] av, hvussu skjótt hvalirnir ferðast, hvussu djúpt teir kava og hvussu leingi teir eru undir. Hetta er sostatt ein partur av granskingini av, hvussu teir skulu venja Keiko til ta tilveruna, ið hann vónandi

Eik og søgdu, at funnu før­oyingar ikki útav at keypa før­oyska partin av Eik í stundini, ætl­aðu teir at broyta karakter og fara í stálhandskarnar. Tey flestu fataðu hetta sum eina freka hóttan, men hóast [...] er ivaleyst at­vold­in til hetta lyndiseyðkennið. Viðhvørt var ov lítið til av fiski og fugli, og havið og fjøllini vóru mong­um manni størri fíggindi enn vinur. Tá illa vildi til, fóru heilir bank­ar eisini [...] fíggjarligar smeitir. Nú Eik Banki fór, kenna mong seg nipin, men skeptikararnir siga sigurssælir, at teir fingu rætt. Tann æviga bú­skaparliga sælan finst jú ikki, og í dag gneggja fleiri so eisini, at ú

musikarunum til Havið. Í ølum førum er søgnin kend har um leiðir og er eisini nýliga brúkt sum beinagrind til handrit í filmi, ið kom út fyri stuttum. Tí sum Annika helt fyri í útvarpspráti, er havið eftir hennara [...] talumáli avdúkar nuancur hjá bæði sangara og yrkjara. Sangirnir, ið eg kortini fyrst tók til mín og mundi murra oftast, vóru teir báðir nøkulunda í miðjuni, Fliða og Dreymahav. Hesir eru perlur, tú ikki finnur [...] enskt. Hvønn byr hesar fløgur, Havið og The Ocean, munnu fáa, fer tíðin at vísa, men vónandi verður steðgurin styttri hesaferð millum útgávurnar hjá Anniku. Í øllum førum er Havið ein vátur varði á leiðini

har úti á arminum. Latið teir bara renna. Teir hava ferð yvir sær, men tað sær eisini út sum hava teir tíð at hava skund. Ein situr, ein rennur. Tann lítli er farin upp í loft. Teir eru rættuliga livandi [...] livandi. Kanska renna teir undan rokningini, kanska renna allir norður til Frits, kanska renna teir undan gjógvarámonnunum og norður til bakkagrellini. Latið teir bara renna - eg smíli. Marmennlar eru ikki óndir [...] fiskarnir, taraskógvurin og havvøksturin vakrir - kanska eru teir ikki vakrir. Kanska eru meira stuttligir enn vakrir - tað eru teir fyri mær. Teir eru undirhald. Ein heilur býur verður undirhildin av marmennlum

sagt verður, at Jeriko helst er heimsins elsti býur yvirhøvur. Men teir hava verið nógvir, og mong stórmenni hava vitjað teir. Josva tók ein, og Heródes gamli hevði sítt vetraruppihald í einum øðrum. Hevur [...] tað, honum tørvaði. Men teir hava, sum rímiligt er, verið aðrastaðni enn bara her í Qumran klostirnum, hesir essenarar. Samtíðar søguskrivarin, Flavius Josefus, metir, at teir munnu hava verið einir 4 [...] Hinumegn havið, einastaðni har inni í fjallalendinum jordansku megin, liggur tann óhugnaliga borgin Makerus. Her yvir av staðnum, har Jóhannes Doyparin hevur hildið til. Iva-leyst hava teir sæð ljósini

til teir næstu og nógvu fólkafundirnar, sum vórðu hildnir her á landi, segði hann. Uppiborið minni Sjálvt um hugskotið til minnisvarða í Nólsoy varð reist á hesum fólkafundi, og fundarfólkið tók undir [...] hansara samtíð. Egon vísti á, at her er útlongsulin kveiktur í smádreinginum Pálli, og her hevur havið við síni sterku atdráttarmegi rúnarbundið dreingin, sum fram um allar aðrar dreingir kom at seta djúp

og eisini hjá før­oyingum yvirhøvur. Hetta er samstundis í breiðari merking ein lýsing av tí, ið havið hevur kostað føroyingum. Tann størsta vanlukkan nakran­tíð var millum 1580 og 1600. Dagurin sigst [...] vanlukkurnar lýstir í síni heild. Her skal gevast ein hylling av innihaldinum í bókini við at umrøða teir ymsu partarnar í bókin: Skaðadagurin í Hesti Í 1919 hendi fyrst tann vanlukkan, at ein bátur við 4 [...] við 45 sjólátnum Í 1924 gekk “Anna” av Toftum burtur við 17 monnum við Grindavík á Suðurlandinum. Teir vóru á veg til Reykjavíkar við sjúkum manni. Sum oftast fingu burturgingnu fiskimenninir váta grøv

ini Onnu. Greitt er frá hesi vanlukku í bók­ini Havið tók Teir. Sámal hevði hetta summarið verið við enskum trolara og hevði fingið væl burtur úr. Teir kallaðu hann “handsome” Sam. So umtóktur hevur hann [...] av raskastu monn­um, hildu, at teir kundu taka eina rakstur afturat. Men andróðurin til lands gjørdist av tí harðasta, og teir máttu seta inn móti Við­ar­eiðishellu. Teir vunnu heim fyri Torv­una, men fingu [...] glaðu so harða, at teir fingu ikki bátin upp í móti aftur og róku norð um Viðoynna. Har lógu teir alla náttina og andøvdu. Kvøldið eftir gekk hann vestur á, og um náttina settu teir upp á Eiðsvík, lend­ingina

við Ernestinu sigur hann, at teir komu yvir á Suðurlandið fyrst í mars mánaða. Teir høvdu fyri tað mesta fiskað á Selvogsbankunum, men so hendir hetta tann 26. mars, at teir fara á land. Tað serliga við [...] So skundaði eg mær at gera fast um ein stein, ein klett. Tað tók eina góða løtu, so nú koma teir, nú kemur onkur í land, tað sá eg. Teir komu í land eftir endanum? Ja, eftir endanum. Vindurin var nú grúiliga [...] komnir? Ja, teir vóru illa komnir, men tað máttu teir vera. Og hvussu nógvir mans vóru tit so sum bjargaðust? Vit vóru 17. Tað vóru so níggju, sum fórust? Ja. Kláraðu allir menninir seg, allir teir sum komu