djórasløg. Hyggja tit tykkum í kring, so síggja tit, at sjálv eru vit longu byrjað at hava høsn, dunnur og gæs á garðinum - til stóra gleði fyri okkum og frægd fyir tey vitjandi. Satt at siga hevði garðurin

lsvegin hava víst nakað av misnøgd við linjuføringina. Hon gongur ígjøgnum onkra trøð har nakrar dunnur og onkur gás eisini ganga og mala... Sjálvandi óheppi, men hvat skal man gera við tað? Legg vegin

vit selja ikki tapet og máling. Ein annar partur av vøruskránni er fóður til kríatúr, seyð, gæs, dunnur og høsn, umframt hegn og pelar. Helgi Kristiansen vísir á, at nú Bygma Suðuroy, Bygma Gólv og Bygma

rúsevni. Hetta eru tankar, sum til ber at spæla sær við á dagligu gonguferðini millum seyð, gæs og dunnur. Ein dagin steðgaði tó alt hugarok, tá eg kom út á Hvítanesvegin at venda. Ein bláur bussur fór framvið

málaði ein sera dapran málning. Vetur var og skýmingin var komin. Trøini stóðu tung í kava og nakrar dunnur krokaðu undir einum steini. Avsíðis í myndini stóðu eini lítil hús. Einki ljós var at síggja og kvirra

Skúlan á Trøðni til fyri fáum árum síðan. Hann hevði stóran áhuga fyri kríatúrum og hevði bæði gæs og dunnur. Eisini var hann íðin javnaðarmaður alla sína tíð. Borgar giftist við Ásfríð, f. Poulsen, úr Havn

alstóran týdning fyri hundraðtals familjur í Havn. Av traðunum hava havnarfólk fingið seyð, gæs, dunnur, høsn og egg, epli og røtur. Traðarbrúkið førdi við sær, at fólk gjørdust sjálvstøðugari, og vanligt

bleiv bara slaktaður heima við hús. Høvdið av og blóð um tað heila. Og so gingu tað nakrar fittar dunnur her uttanfyri, knappliga mistu tær eisini høvdið og vórðu etnar. Og so mitt í tí heila var tað grindadráp

bleiv pensioneraður, hevur hann havt betri tíð til síni frítíðaráhugamál, hann hevur seyð, hønur, dunnur. Dania hjálpir vanliga til í familjufyritøkuni, klædnahandlinum, Rokoko, í Norðagøtu. Dagurin verður

eini 20 ymisk sløg av djórum vóru savnaði. Har vóru hestar, kálvar, fleiri sløg av hundum og kettum, dunnur, minifroskar, kaninir, kanariufuglar - og enntá ein papageykur , sum dugir at tosa. Tað var Norðoya