sodavatni millum oyggjarnar. Teir høvdu skip til hetta, sum vórðu nevnd Føroya Bjór. Tað síðsta var gamla Viðoy. Teir plagdu eisini at gera túrar yvir á Reyðafjørðin og til Skotlands eftir lambskroppum og seyðarhøvdum
Jacobsen, Strendur, ein son. Hann var 53 cm. langur og vigaði 3600 gr. 11. oktober fingu Eyð og Torfinn Viðoy, Viðareiði, ein son. Hann var 55 cm. langur og vigaði 3950 gr. 11. oktober fingu Jakoba Jensen og
bæði virkaðar og óvirkaðar vørur millum kommunurnar. Í 1974 kom byrging um Hvannasund, so Borðoy og Viðoy vórðu samanbundnar. Rutubáturin út til Svínoyar og Fugloyar siglir út frá Hvannasundi. Í 1985 varð
Ritter Aa av Viðareiði: Eli Heinesen Jóhannes Poulsen Helgi Samson Emil Bjarnaskor Simonsen Maria Viðoy Staksá Konfirmantar í Hvalbiar kirkju, 2. apríl Eyðbjartur Sólheyg Skaalum, Hvalba Rógvi Sveinsson
Fuglin og Svíni (marsvíni), um luftina, jørðina og havi. Hiðani stava nøvnini Kalsoy, Kunoy, Borðoy, Viðoy, Svínoy og Fugloy. Men lat tað liggja. Nú ræður um at konan í Leirvik og kallur í Havn stevna til
undirsjóvartunnli til Svínoyar. Tunnilin verður væntandi millum 4 og 5 km langur. Tunnilsmunnin á Viðoy er omanfyri Skarhamarshellu. Í Svínoy er munnin við Fløtuna. Dýpið í Svínoyarfirði, har tunnilin er
somu korum. Dømi um hetta eru Sandoyggin, sunnara helvt av Suðuroynni, norðari parturin av Eysturoy, Viðoy og norðari partur av Borðoynni, har trupult er at fáa lønandi virksemi. - Men lat meg beinanvegin
Nøkur ár róði hann út í Íslandi, og nøkur ár var hann til skips við beiggja sínum Magnus, sum førdi Viðoy. Omma og abbi áttu sjey børn. Men í 1916 gjørdist abbi sera sjúkur og doyði bert 49 ára gamal, og
fekk John eina lítlasystir. Hon vigaði 3500 gr. og var 52 cm. long. Foreldrini eru Eyð og Torfinn Viðoy, Klaksvík 18. september fingu Rósa og Fróði Waag, Keypmannahavn eina dóttur. Hon var 52 cm long og
“Solo” og “Pride”, sum Jens Chr. í Toft førdi. Fram til fyrra heimsbardaga við ymiskum skipum m.a “Viðoy” og “Stellu Mariu” Tað var hart lív at søkja Suðurlandi við Íslands strendur og onnur ár ofta við