Jóannesar bónda ikki vildi menna móðurmálið við at flyta danskt úr 3. flokki upp í 4. flokk. Hevði Bóndin vitað?!? Annars gjørdi tað brádliga nývalið sítt til, at ikki varð komið á mál hesum viðvíkjandi
so er ikki longur. Nú er tað bara seyðinum, tey liva av, sigur bóndin. Skipanin er 450 áseyðir, og hann røkja teir so tveir mans. Bóndin letur at, at tað er væl lambað í ár, og veðrið var eisini gott í [...] vóru ógvuliga nógvir »speedbátar« her rundan um oynna, og tá varð skarvurin í Dímun avoyddur«, sigur bóndin. Tó er onkur hendinga afturkomin nú. Av heiðafugli er eisini ógvuliga tunnligt. Eitt einsamalt t
Øssursdrang og tosa um, at her liggur høvdingurin grivin. Seinni segði bóndin okkum, at í dag liggur eingin maður grivin har. Gamli bóndin, Janus, er helst tann seinasti, sum hevur verið uppi á dranginum, og [...] helluni minka burtur. So endar wirurin knappliga. Men nú er eisini bara at fara upp um sjálva upsina. Bóndin og dóttirin standa nakað eystur frá og fylgja við, hvussu leikur fer. Hendan koman upp á Dímun er [...] aftur. Tann fyrsti, sum fegin kemur at heilsa ferðamanninum vælkomnum, er ein blíður hundur. Men bóndin er skjótur og ynskir vælkomin. Eitt handatak, ein stutt samrøða, og so er at hyggja seg um á oynni
og minnast tíðina við takksemi. Sjálvur var eg mangan í Dalsgarði í slóttutíð og hjálpti teimum. Bóndin dugdi so merkiliga væl at leggja arbeiðið til rættis; og var ein løta, so fór hann eftir tí, ið mest [...] terra, so varð hugsað um at fáa hoyggj í løðuna. Meðan vit soleiðis eru komnir í gongd á Húsabønum, bóndin sjálvur annar ella triðji, kemur ein riðil av børnum til okkara, og øll skuldu upp í vognin ella
og minnast tíðina við takksemi. Sjálvur var eg mangan í Dalsgarði í slóttutíð og hjálpti teimum. Bóndin dugdi so merkiliga væl at leggja arbeiðið til rættis; og var ein løta, so fór hann eftir tí, ið mest [...] terra, so varð hugsað um at fáa hoyggj í løðuna. Meðan vit soleiðis eru komnir í gongd á Húsabønum, bóndin sjálvur annar ella triðji, kemur ein riðil av børnum til okkara, og øll skuldu upp í vognin ella
hann yvirtekur garðin. Men landbúnaðurin er í menning ? eisini tøkniliga. Og sjálvsagt hevur ungi bóndin hugsjónir um at menna garðin eftir nýggjum hættum innan landbúnaðin. Men alt verður gjørt við stórari
bóndirnir fáa sera nógva vitan frá hvørjum øðrum á henda hátt. Harumframt er tað sjálvsagt altíð gott, at bóndin á seyðasýningini so at siga fær eina eftirmeting av starvi sínum. Seyðirnir verða sýnaðir av utt
Eisini er neyðugt salta tey, fyri at tey skulu halda sær, og tá farmagjald verður íroknað, stendur bóndin eftir við einum tapi, um so er at hann ætlar sær at selja skinnini. Eisini ullin Ikki eru tað bara
Páll: 1766, Jóannes Patursson: 1866, Høgni Hoydal 1966. »Nú er tann stundin komin til handa...« yrkti bóndin á sinni. Og tá allar tær mongu dagbøkurnar verða kannaður um 100 ár, fara fólk at undrast yvir, at
Páll: 1766, Jóannes Patursson: 1866, Høgni Hoydal 1966. »Nú er tann stundin komin til handa...« yrkti bóndin á sinni. Og tá allar tær mongu dagbøkurnar verða kannaðar um 100 ár, fara fólk at undrast yvir, at