grundig vurdering, hvor der ikke kunne være nogen tvivl om, at det var af største betydning for Færøerne, at Eik banki fik mulighed for at fortsætte med ny indskudskapital.” Prísurin fyri ikki at vilja

brúkar skipanina sum yvirlit yvir uppgávur hjá starvsfólkum, og tað sama ger ein málarafyritøka. Færøernes Kommando brúkar eisini skipanina fyri at síggja, hvørji kømur i býnum eru upptikin og hvørji ikki

at so er. Eisini íbúgvarnir í Mikladals sókn gera vart við seg. 26. mai 1909 skriva teir bræv til Færø Amt, har teir greiða frá, hvussu vánaligum standi kirkjan er í. Aftaná drúgt brævaskifti millum kirkjuráð

so vóru Aron Knudsen og Klæmint A. Olsen í álopinum. Undir upphitingini varð tað greitt, at Odmar Færø var ikki førur fyri at spæla. Jesper Brinck varð settur í miðverjuna hjá KÍ, og liðið viknaði einki

Philip Kronberg 82. Dómari: Bjarki Danielsen KÍ: Mathias Brinch Rosenørn – Jóannes K. Danielsen, Odmar Færø, Heini Vatnsdal (Børge Petersen, 73.), Lars Daniel Bjørkman – Árni Frederiksberg, Deni Pavlovic (Ivar

Norðuratlantshavi, og serliga til at loysa hópin av uppgávum kring Grønland. Farna mikudag bjóðaði Færøernes Kommando fjølmiðlunum umborð á hetta nýmótans far, at síggja og royna skipið, ið fram til august

helt, at tað kann tykjast løgið, at tað gingu næstan 174 ár, frá tí at Eik Banki bleiv stovnaður sum Færøe Amts Sparekasse í 1832, til hann lat sína fyrstu deild upp í Klaksvík í 2006. Tað var júst 50 ár eftir

í somu løtu, sum sigursmálið varð skorað. Men tað bilti ikki fyri javnvágina á miðvøllinum. Oddmar Færø varð settur á vøllin, og hann vísti enn eina ferð, at tað gerst alt torførari hjá B36 venjaranum at

góðar menn at seta inn, og tað haldi eg, at vit hava. Nú fáa Ingi Højsted, Heini í Skorini, Oddmar Færø, Klæmint Matras, Jóhan V. Gunnarsson, Kenneth Jacobsen og allir hinir møguleika at vísa, at teir eru

sjálvsavgerðarrættur er tyrvdur undir donsku grundlógini og ”Kongeriget Danmark for så vidt angår Færøerne.” Upplýst er, at Ísland hevur ábyrgdina og umsitingina av lofthavinum yvir Føroyum, men hvørki á