Rana hevur svikið síni vallyfti so eftirtrykkiliga. Her hava vit ein flokk og ein serliga markantan politikara, sum hevur koyrt seg sjálvan fram sum verja hjá teimum á niðastu rókum, og
ósmæðin vilja kráma sum mest í egnan lumma er frekleiki, sum hevði fingið Nicolae Ceau?escu og aðrar markleysar kraddarar at rodnað av skomm. Men hóast sjálvsøkna álitið frá meirilutanum í fíggjarnevndini
er lutvíst at skilja, men at fjølmiðlarnir í høvuðsstaðnum fóru í sjálvsveiggj, er uttanfyri alt mark. Mong onnur dømi eru, men tey fara at bíða til pláss er fyri teimum. Hetta er slagsíðan í føroyska
tað verða so synd at drepa hval - samstundis sum tey ikki himprast við at drepa fólk. Móður Danmark ein av tjóðunum, sum drepur fólk.
var tað Fólkaflokkurin. Okkurt stendur eftir: Sambandsflokkurin vil hava fleiri pengar úr Danmark. Hann vil prísdalsviðgera blokkin – og rokna hetta aftur soleiðis, at vit við afturvirkandi kraft
stjórnargrundarlagið ikki er almannakunngjørt í skrivandi stund, so tykist kortini greitt, at Danmark fær eina reyða stjórn við bláum strípum. Stóra málið í valstríðnum var eftirlønin, sum Lars
fyrst Ronnie Thomasen, samfelagsfrøðingur, at halda eitt innlegg, sum hann kallar »tí er Danmark ein falskur tryggleiki«. Hann fær tó sítt mótspæl frá Rolf Guttesen, sum er professari í geografi
pápin, mugu hava ábyrgdina av at baka saman við barninum...« Her fór landsstýrismaðurin yvir mark – ella hevur hann eftir øllum at døma ikki nóg gott innlit í málið. Innslagið við Eydnu Skaale
tey broyta hugsan. Hóast slíkar avtalur – ella forlík, sum tað verður kallað eitt nú í Danmark – eru púra vanligar í øðrum londum, so er hetta nakað heilt nýtt í føroyskum politikki. Hetta
um førir onga leið, og við hesum politikki fer flokkurin framhaldandi at ganga sína oyðimarkargongd við loysingarsjónarmiðum, sum flokkurin helst ongantíð vinnur ljóð fyri millum
