ografi , Háskóli Íslands, íslendska universitetið. Frank Aarebrot, professari í komparativum politikki, universitetið í Bergen. Arne O. Holm, serráðgevi hjá Nordområdesenteret í Bodø. Hermann Oskarsson
semja um, at vit skulu royna at manna nevndir og ráð so nøkulunda javnt við báðum kynum. Í politikki er ringt at seta kvotu á, tí soleiðis sum okkara demokratiska valskipan er skrúvað saman
hóast endamálið bara var at útvega landskassanum fleiri pengar. Men hetta er gongdin í føroyskum politikki. Sjáldan er talan um gjøgnumhugsaðar loysnir – ella breiðar semjur millum flokkar, at »soleiðis
Hetta tí at politikarar hava loyvt øktum veiðutrýsti og hava útskrivað loyvi í vinar-og kenningar politikki. Av tí sama hava skipini í dag ov fáar dagar, og ongin fær nakað burtur úr fíggjarliga; hvørki reiðarí
at verða “hongdur út” í miðlunum sum ein, ið einki fekk á skaftið, men soleiðis eru treytirnar í politikki. Journalistar og politiskir viðmerkjarar hava góðar dagar, og tað nyttar helst lítið hjá mær at
fara um í náttúruni og einki gera, ið kann skaða, skemma ella gera nakrar ónáðir hjá øðrum. Hesum politikki fylgir kommunan ikki sjálv, hóast fólk í áravís hava bønað og biðið um eina loysn í sambandi við
átøk, ið muna. Átøk, ið føra til eina betri framtíð fyri okkum øll. Uppskotini í fyriliggjandi politikki eru fitt í tali, men vit leggja til merkis, at tvey eru tikin burturúr og fleiri hava lítið uppá
eru treyðugt so, eru altíð onkur mál, sum vit í Tjóðveldi halda vera góð og samsvarandi okkara politikki og virðum. Eitt nú verður játtanin til Menningarhjálp hækkað. Ein lítil hækking er til ítróttaháskúlan
Bárður Nielsen frá sum fíggjarmálaráðharri 9. mai í 2005 fyri at gerast stjóri í Stórtjørn og fór úr politikki. Verkætlanin hjá Jákup á Dul fór í vaskið, og eftir løgtingsvalið í 2011, var Bárður Nielsen aftur
týdning at geva teimum ríku skattalætta – enn at hugsa um tey á niðastu rókunum. Soleiðis er við politikki. Tað lønar seg betur at lyfra fyri teimum við pengum og valdi. Vit skulu skapa eina stætt, sum
