útgangsstøði fast í avtalunum. Tað sama er galdandi fyri avtalur við vinir og familju. Sjálvandi hendur tað, at eg avlýsi,, men tá geri eg tað altíð við tí endamáli, at varveita kensluna av javnvág. Í
við ommuni og abbanum í faðirættini. Mamman var Betti f. Holm. Hennara ættarsøga varð lýst í røðini Hendur ið Sleptu um Niels Holm, sum var beiggi Betti. Pápi Petur var Djóni Isaksen í Geil, sum eisini hevur [...] og búsettist her, tá ið hann legði frá sær. Er grivin í gamla kirkjugarði, og er umrøddur í røðini Hendur ið Sleptu. 2. Pinsedag den 4. var jeg og flere andre, 17 i alt, paa udflugt i Fossdal og i Sydredal
til skiftið var vónin um at fáa starv í Føroyum. Í 1879 hevði hann á bókasavninum á skúlanum fingið hendur á Færøsk Grammatik hjá Hammershaimb. Hetta vakti hansara áhuga fyri føroyskum skriftmáli. Hann
onkrum pakkhúsi og spillist, tí tað er komið fyri. Av tí, at farmurin mangan skal ígjøgnum nógvar hendur, veksur vandin fyri, at hann strandar onkustaðni og tað kann verða stórur missur og tí flyta tey
hansara, og hann skal vera sonur mín. Eg vil hervið loyva mær, upp á forhond at mótmæla, óansað hvat hendur við rúsdrekkalógini, at nakar stjelur hesi orð til at merkja eina brennivínsfløsku við, í okkara
r í Føroya Banka. - Nei, vit vita einki, og eg havi higartil einki merkt til, at vit fara at fáa hendur á skipunum aftur – hesum skipum, sum høvdu so stóran týdning fyri okkara virksemi. Jóhan Páll Joensen
hann skrivar dagbókina. Bakar Hansen hevur ein stóran leiklut. Vit hava greitt frá honum í røðini “Hendur ið Sleptu. Petur skrivar: Tey 25 ár, ið eru liðin síðani ”Tingakrossur” fyrstu ferð sá dagsins
var tó trupult at fáa hendur á smolti, einans Fiskaaling framleiddi smolt, og var hetta meir á vísindaligum støði heldur enn sum ein framleiðsla. Fyrstu árini fekst einans hendur á umleið 15-25.000 smoltum [...] flakavirkjunum til enska marknaðin. Sildaveiðubannið í Norðsjónum viðførdi, at trupult var at fáa hendur á nóg stórum mongdum av sild til at hava eina effektiva framleiðslu, tí var fíggjarliga grundarlagið
líka stóra skuld í og ábyrgd av hesum barni, og líkist tað tískil ongum, at pápin ofta vaskar sínar hendur viðvíkjandi avgerðini um fosturtøku. Hann lastar mammuna við endaligu og tungu avgerðini um fosturtøku
høgt upp móti dimmari luft, stórt og margháttliga samanbygt sum eitt asiatiskt kloystur. Á báðar hendur eru skýmligar tvørgøtur við brúgvum ella trappum. Upp móti himni hevjar seg Nólsoyarstova sum ein
