onnur sambandsfólk, eru misnøgd við framferðina hjá summum politikarum í hesum máli. Tað varð ongantíð sagt á landsfundinum, men uttan iva er tað Tjóðveldi og Framsókn, sum eru fremsta orsøkin til misnøgdina

k, og 3 teirra hava valt at lesa til sjúkarøktarfrøðing. Tað gevur meining. Á ráðstevnuni varð sagt: “Tit fáa ikki kvalitet fyri discountprís”. So einfalt kann tað sigast. Eitt veruligt lyft av e

um mynstrið og um hvørt tað er rætt ella skeivt, tað er slettis ikki har tað er. Men kunnu vit, sum sagt, ráða hvørjum øðrum og kunnu vit standa einsamøll og verða so nógv øðrvísi enn, eitt nú, Norra, Svøríki

sigurin í dystinum móti Fleyr var so greiður, at tað lýsir millum Mjølnir og hini liðini væl. Tá tað er sagt, so er tað SÍ, sum Mjølnir skal spæla ímóti í sínari hálvfinalu, og tá kann alt henda, sjálvt um tað

avgerðina um radaran. Og vit eru partur av demokratiska vesturheiminum. Í Degi & Viku í gjárkvøldið varð sagt, at Javnaðarflokkurin er “kúrrur” um radaran. Onkur hevur fingið ta fatan, at orsøkin til hetta er

afturfyri radaran - og her hugsar hann eitt nú um betri handilssáttmálar. Tí Vestergaard heldur nøgt sagt ikki, at Føroyar hava brúk fyri radaranum. Sostatt er samgongan als ikki samd um radaran, vita vit

Anniku Olsen úr Løgtinginum, Jacob Vestergaard og Elsebeth Mercedis Gunnleygsdóttir. Løgmaður hevur sagt, at tey bæði verða ikki sett í størvini aftur. Spurningurin er so, um løgmaður bakkar frá tí kravinum

hjúklað um familjuna og eru kend fyri gestablídni. Tygum hava bundið og seymað uppá familjuna og stutt sagt verið ímyndin av eini ótrúliga góðari ommu. Nøkur val ávirka okkum alt lívið. Rørsla er eitt val,

leitaði sær nevniliga inn á firðir, har frárensl vóru við fiskaslógvi frá fiskaframleiðslu á landi. Sagt verður, at toskur er kanibalur, og tá føði í havinum vantar, etur hann sítt egna avkom. Tað er ongantíð

Dysturin verður vístur á stórskíggjum á nógvum fótbóltsvøllum og aðra staðni kring landið, og tað verður sagt at vera møguleiki fyri, at tað í dag fara at vera fleiri danir, sum fara at fylgja við, enn tað nakrantíð