hansara leiðslu flutti Havnin seg inn í framtíðina og hóast útbyggingarnar tá vóru stór fíggjarlig tøk, so var skuldin avmarkað samanborið við fíggjarorkuna, sum kommunan hevði, tá hann legði frá sær. Við
aftur á signaðu borðbønir hansara, har hann úthelti hjarta sítt fyri ásjón Harrans í ákallan, bøn og tøkk. Hann var ein Guds merkismaður, ein andaligur vegleiðari og ein faðir andaliga sæð fyri meg, sum
ert okkum ein verndareingil !” Vit liva upp á serliga rík minnir, har vit minnast teg við gleði og tøkk. Tú vart elskað og tú elskaði okkum, - hetta mintust vit eisini at siga við hvønn annan, altíð av [...] vit høvi til enn einaferð øll at vera saman við tær har á medisinskari deild á Landsjúkrahúsinum (tøkk skulu tey hava fyri tað), har vit fylgdu tær, inntil tú vart noydd at siga farvæl og fara um sýn.
eftir tørvi. Tvørturímóti, so var virðingin fyri kringumstøðunum stór og var hvørt kvøld endað við tøkk. Í øllum virkseminum var mamma pápa óvurderiligur stuðul. Hon skrivaði føroyskt ræði, og hjálpti hon
yvirvann. So undurfull, so dýrabar hans miskunn til mín røkk, og sum hon aldri enda fær, ei enda skal mín tøkk.” Starvsfelagarnir
fáa sunnudagin hin 18. mars 2007 um, at Niels Juel Arge klokkari ikki longur er okkara millum. Og tøkk Sigga fyri, at tú hugsaði um okkum og bar okkum boðini bert stutta løtu eftir at pápi tín var farin
so brádliga bleiv tikin frá okkum. Eina hjartans tøkk skulu tit eiga fyri tykkara roynd at halda honum á lívi til tyrlan kom. Eisini ein hjartans tøkk til starvsfólkið á deild 8 á Landssjúkrahúsinum. Hvíl
sendi eingil undan tær, hann skal varða teg á ferðini og fylgja tær til staðið, ið Eg havi ætlað tær.« Tøkk til tín, sum nýliga ert blivin skipari, og á veg frá kapellinum gav tú mammu Martin blómur og nøkur
Georg við familju og tykkum øllum, sum stóðu Lisbeth nær. Og vit bera Lisbeth eina inniliga tøkk fyri tey tøk, hon tók fyri land og fólk. Við hesum orðum vil eg lýsa frið yvir minnið um Lisbeth L. Petersen
Ragnu og Jórunn, sum stóðu tær so nær. Má Harrin troysta okkum øll í hesum komandi døgum. Æra, við tøkk, verði minni um vermóður mína Katrin. Breið verndarveingir tínar, á Jesus, yvir meg, og lat meg hjá
