sigur hann við donsk bløð: - Mítt deiliga abbabarn sat við brotnum beini í stovuni, tá øksamaðurin kom til húsini hjá okkum. Eg stóð í gongini og noyddist at velja ímillum at fara inn í stovuna, har ab

- Eg kom koyrandi oman móti brúnni, tá ein bilur kemur út frá Norðskála. Eg síggi at bilurin koyrir og visti beinanvegin, at hetta endar í einum samanstoyti. Tað var als ikki einum spurningur um eg fór

fyllir meira enn óttin fyri at tað fer at henda mær nakað, segði Henrietta. Drúgv ferð Í gjárkvøldið kom Henrietta so aftur av minnisríku ferðini til Norðurkorea. Ferðin til Norðurkorea var drúgv hjá Henriettu [...] eitt hátíðarhald, sum skuldi seta kappingina í gongd. - Vit byrjaðu við einum hátíðarhaldi, har eg kom at standa undir einum skelti, sum stóð Danmark á. Síðani gingu vit inn í høllina, har fleiri túsund

Trygdin skal haldast, og upplivdu genturnar eina stuttliga hending í hesum samanhangi. - Ein bilførari kom og segði, at hann hevði gloymt koyriloyvi, og at hann mátti sleppa ígjøgnum. Hann var nevniliga tr

telvarin í Danmark fyri gentur í hennara aldursbólki. At henni skuldi eydnast at fáa ein slíkan heiður, kom púra óvart á hana. - At eg skuldi verða betri enn tær, - nei, tað hevði eg als ikki væntað, sigur hon [...] mótstøðu frá teimum. Men hvussu var og ikki, so eydnast tað Herborg at vinna hesa kappingina. Tá hon kom heim aftur varð henni sýndur mikil heiður, m.a. av heimstaðarkommununi í Klaksvík. Nógvir møguleikar

samljóðað hold Á ennini á vinum mínum Á hvörja framrætta hond Skrivi eg títt navn Á glasið um alt ið kom óvart Á tær gáandi varrarnar Högt uppi yvir tögnini Skrivi eg títt navn Á míni herjaðu skjól Á mínar

so skal tað nokk ganga, sigur Livar Nysted við Sosialin. Svanna Nysted tók ímóti manninum, tá hann kom á land á Mauritius. Og nú taka tey bæði nakrar frídagar, áðrenn leiðin gongur heim aftur til Føroya

slapp at royna meg, segði Mortan úr Hørg, tá ið hann sum tann seinasti av teimum føroysku spælarunum kom úr umklæðingarrúminum eftir dystin. Tað var ikki frítt, at avrikið hjá unga sumbinginum fekk nógv rósandi

halda bøn. Fólk gerast nervøs og ein ávísur spenningur tekur seg upp millum tíðindafólkini, tí hetta kom púra óvart á tey øll. - Men soleiðis var hann bara. Hann fylgdi ikki altíð teirri fyrisettu skránni [...] skuldi koma innar, og tí var ein ávísur nervøsitetur og spenningur í kirkjurúminum. Men tá hann so kom innar í kirkjuna, fór hann fyrst av øllum fram til altarið og legði seg á knæ í bøn. Har lá hann eina [...] ætlan fyri, hvussu gudstænastan skuldi vera, bæði praktiskt og við tíðini. Men hetta, hann nú gjørdi kom púra óvart á øll: At hann skuldi falla á knæ frammanfyri altarið var fullkomuliga uttanfyri ta løgdu

er orsøkin til broytingina. Tað sigur Poul Michelsen, landsstýrismaður í vinnumálum, eftir at tað kom fram í síðstu viku, at dóttur hansara, Poula Michelsen Kass, var farin úr nevndini í Posta. - Á að