umboð í rættarnevndini, føli eg tað sum okkara skyldu at hava hesar viðmerkingar. Orðatakið sigur: »Far ikki so illa við trænum, at tað ikki flýtur« Landsstýrismaðurin hevur eina uppgávu, sum avtalað er

Eg fari ikki at øsa meg um, at onkur føroyingur ger eina talvu, sum skal illustrera, hvussu kristiligir teir føroysku flokkarnir eru. Annað kunnu vit ikki vænta í Føroyum. Kanska er talan um ein forst

óinspireraðir og hava ongar visiónir. Jú, fólkaskúlalærarar eru bæði inspirerandi og hava visiónir. Far út í fólkaskúlarnar kring landið, Sjúrður Skaale. Ikki sum eygleiðari omanífrá, men á líka fót, har

Det er underligt, det med tiden. Hvor forskelligt den opleves. Som uendeligt lang, når man sidder til mundtlig eksamen og ikke har mere at sige, eller når sommerferien i sommerhuset drukner i regn og

hava ótrúliga nógv at siga. Ja, eg trúgvi at teir eru nógv viktigari, enn vit veruliga gera okkum far um. So vónandi koma nógv á Tórsvølli aftur hesaferð. Mín partur skal so avgjørt ikki liggja eftir,

vil hann bíða við at siga enn. ? Talan er um eitt samgongumál, sum løgmaður kemur í tingið við. Tí far vit fyrst at bíða, og nýta tað uppskotið sum útgangsstøði, sigur Jóannes Eidesgaard. Í floksleiðsluni

Heimasíðan fæst við klumsutum klisjeum sosum “tal med nogen om dine tanker; snak med din partner, din far, din bedste ven eller en kollega, der selv har fået børn”. Men sjálvandi fert tú ikki tað. Eingin við

sigandi, og teksturin í endanum ljóðar »Ikki løgið at okkara uppfatan um vakurleika er í ólagi...«. Far inn á hesa síðuna og hygg at filminum www.youtube.com/watch?v=fz5IRdFIpvA

Vinderdage kan Suderøen og Noderøen umuligen komme til Kramboden formedelst den lange Vej og det farlige Farvand, og da tvinger Nøden Undersaatterne at handle med Lurendrejere. Men kom der tvende Kramboder