Parlamentariski meirilutin, sum stjórnin hjá Anders Fogh Rasmussen, forsætisráðharra, hevði fyri fólkatingsvalið, kann halda fram, nú føroyingar valdu eitt sambandsumboð á Fólkating. Stjórnini nýtist sostatt
vágskálini, men tá tað vísti seg, at Sambandsflokkurin fekk annað umboðið í Føroyum, varð greitt, at stjórnin hjá Anders Fogh Rasmussen kundi halda fram við stuðuli frá Edmundi Joensen. Men forsætisráðharrin
umstøðurnar júst í teimum støðum, har Daniel J Danielsen virkaði í Congo. Í 1903 hendir tað, at bretska stjórnin heitir á sín konsul í Congo, Roger Casement, um gera eina almenna kanning av viðurskiftunum í landinum
Formaðurin í Ny Alliance vil hava at vita, hvønn stuðul danska stjórnin kann vænta sær frá føroyska fólkatingsmanninum Nývaldi fólkatingsmaðurin Edmund Joensen sigur við Ritzau, at hann hevur sagt Anders
hon leggur frá sær í næstu viku Rikke Hvilshøj, ráðharri í innflytaramálum, fer úr stjórnini, tá stjórnin ætlandi verður umskipað í næstu viku. Tað sigur hon við Berlingske Tidende í kvøld. Sum ráðharri
okkara flokk, at vit eru komin í eina lyklastøðu. Tað er okkara fólkatingsmaður, ið tryggjar, at Fogh-stjórnin heldur fram. Okkara flokkur er ikki hann, ið skrykkir teppið undan einari borgarligari stjórn. Kundi
paranoia. Undirgrundarmálið var danskt málsøki og var tí upp til donsku stjórnina at avgreiða. Danska stjórnin stuðlar jú føroyska ynskinum um sjálvstøðugan limaskap í Norðurlandaráðnum, meðan tað eru hini
ymisk politisk viðurskifti, men Edmund Joensen sigur, at teir komu ikki inn á nakrar smálutir, tí stjórnin er ikki komin upp á pláss enn. -Men hann kann kenna seg tryggan við tær sum 90. manni? -Tann støðan
Rhodesia var leyst frá Bretlandi. Í 14 ár stýrdu Ian Smith og stjórn hansara Rhodesia. Øll árini lá stjórnin í støðugum bardaga við uppreistrarfelagsskapir, og endin varð, at Rhodesia fekk meirilutastýri
gjørt eftir áheitan frá bretsku stjórnini. Frágreiðingin var munandi meira ítøkilig enn bretska stjórnin hevði roknað við, og tað kom eisini panikkur í ymsa staðni. Bretski sendimaðurin í Belgia bønaði [...] Frágreiðingin varð løgd fram og viðgjørd í bretska parlamentinum. Avrit av frágreiðingini sendi bretska stjórnin til belgisku stjórnina og eisini til tey lond, sum luttóku í berlinkongressini í 1885, sum hevði