vórðu mong tikin av bóli, tá tað brádliga hoyrdist, at sangarin og tónleikarin, Alex Bærendsen, var deyður í eini arbeiðsvanlukku. Tíðindini fóru sum skógareldur um allar Føroyar - tí Alex Bærendsen var fólkaogn

minningardagurin var, hugsaði eg hvørja ferð, at tað er gott tað ikki eri eg, sum eigi nakran ið er deyður í ferðsluni, so ræðuligt helt eg tað vera. - Men áðrenn nakar vardi var eg sjálv ein av teimum, sum

gera Matteus til ein lygnara, sum hevur penta hesa søguna saman, eftir at Jesus hevði livað og var deyður. Teir áttu at havt annað at sagt okkum. Øll skriftin talar um Harran Jesus Kristus, tað sigur Jesus

jarðarferð saman, málaði talarin eina púra órealistiska, ljósareyða mynd av lívinum hjá manninum, ið var deyður. Tá teskaði tú til mín við einum skálkabrosi: “Vælsignaða lova mær, at tá eg doyggi, so mugu tit

illmenni – og av einum av teirra egnu - !? Skráin Skráin var ikki nakað heimsspekiligt nýbrot: “Er Gud deyður?” Seks fyrilestrahaldarar. Lýstir at vera millum gløggastu heilar landsins. Soleiðis var leisturin

sigur. Eitt virkið fólkaræði skapar framburð og syrgir fyri, at politiska skipanin ikki verður ein deyður hylur, sum rotin deymur stendur uppúr. Tað er ein ógvuliga stór misskiljing, at fittleiki, tøgn og

taka til: ”Sorrig og glæde de vandre til hobe”. Tann 21. novembur komu telefonboð úr Havn; abbi var deyður á útróðri. Og har sat hon, einsamøll við nýføðingi – larmurin frá loftverjukanónum og ávaringarljóð

vónina. Men fyri einum 11 árum síðani fór Hervør aftur at leita og nú eydnaðist. Men tá var pápin deyður. Tað vísti seg, at hann var giftur í 1947, og at hann átti eina dóttir. Í 1998 fór Hervør til Bretlands

Lokkaður av manni Tá James var 10 ára gamal, varð hann lokkaður av einum eldri havnarmanni, sum nú er deyður. Maðurin lovaði honum 100 krónur fyri at koma heim við sær. James hevði tá ongantíð hoyrt um bar

39), ikki øvugt; og ikki orðini, men “blekkið hoyrist/ tá orðini flotna” (s. 39); og “tá ið tú ert deyður/ hevur tú sjálvur ábyrgdina av spakanum” (s. 43); “slipsið misnýtir hálsin” (s. 49), og ”jakkin fær