vit ikki nógv burturur at vitja støð í Sydney, tí vit kendu okkum troytt av at stressa runt.Vit vitjaðu tó Akvarium'ið, og tað var stuttligt at síggja hesar risastóru hávarnar svimja runt uppi yvir høvdunum
Talan var um ordra fyri umleið hálva aðru millión, og so dryppaði tað til aðrar veitarar. Eitt nú vitjaðu Kemilux og Poul Michelsen bilar á nýggju kei henda góðveðursdagin, og lemmarnir eru av Injector slagnum
hesum ferðum havi eg havt nakrar av mínum mest spennandi arbeiðsupplivingunum yvirhøvur, tí vit vitjaðu javnan í vandamiklum og dramatiskum økjum við spentum politiskum støðum. Haðani gjørdu vit nógvar
hugdi út ígjøgnum vindeygað og kommenteraði alt, sum tey sóu á vegnum. ?Í New Zealandi vóru vit og vitjaðu eitt føroyskt par, sum hevði børn. Tá var hann rættiliga glaður at sleppa at spæla við javnaldrar
Klaksvík vóru um tað mundið tey mest aktivu í landinum - og vit tosaðu ofta um hetta - tá ið vit vitjaðu hvønn annan við sjónleikum - ella tá ið vit hittust - at nú mátti okkurt gerast - skuldu vit koma
velduga tiltakið, sum teir hava fingið litið upp í hendi at skipa fyri. Saman við góðum vinfólkum vitjaðu vit í Athen og í Grikkalandi í oktober mánað í fjør. Tá var grivið og borað og stoypt og smíðað,
ikki ókent fyribrigdi. Langt ífrá tí. Sálin fer eftir síni natúrligu javnvág. Vit hittust javnan. Vitjaðu hvønnannan. Og tað er bara stutt síðani, at eg var inni á gólvinum hjá teimum báðum Mariu. Blíðskapurin
høvdu eina serliga grund at koma við hendan túrin, tí teirra uppruni er júst á leiðunum, sum vit vitjaðu. Tey eru eisini kelda til hesa frásøgn, sum tey aftur hava fingið frá fleiri keldum í Íslandi og [...] Seyðisfjørðinum, sum er 10 fjórðingar djúpur, er tað Skálanes, har tað enn er ein garður, og har vit vitjaðu. Her kundi eisini síggjast, hvar føroyingar høvdu búleikast. Her var ringt at koma til, men tað er
vóru Atli P. Dam, løgmaður, og Leif Groth, sum var ríkisumboðsmaður tá. Fremmandu menninir vitjaðu á fleiri fiskavirkjum kring landið, og teir vóru eisini og løgdu krans við minnisvarðan yvir sjólætnar [...] Føroyar, vóru Atli P. Dam, løgmaður, og Leif Groth, sum var ríkisumboðsmaður tá. Fremmandu menninir vitjaðu á fleiri fiskavirkjum kring landið, og teir vóru eisini og løgdu krans við minnisvarðan yvir sjólætnar
norðurlendsku fløggunum á NKS-ráðstevnuni tað árið. Nakað seinni vóru eini 20 íslendskar kvinnur og vitjaðu felagið, og 35 ár seinni tóku Inga Ellingsgaard og Bergtóra Hanusardóttir lut í 125 ára hátíðarhaldinum
