Jórun er fødd Thomsen í Porkeri, dóttir Hans(imann) í Skemmuni og Onnu Sofíu (Tausen) úr Hovi. Tey bæði fingu børnini Eivind (ið doyði fyri hálvum fjórða ári síðan), Anniku, Jórun, Niels, Ásgerð og Heðin

hóvað honum sera væl. Hetta starv hevur hann røkt væl, ja í heili 41 ár. Antines hevur tvær døtrar Onnu Elisabeth og Eydnu, og abbabørnini eru fimm í tali. Antines var í nógv ár formaður í Róðrarsambandi

"Sam Olsen´s enke". Í 1938 verður navnið á handlinum enn einaferð broytt til "Sam Olsen´s eftf. v. Onnu F. Lambaa". Í 1950 tók sonurin, Jóhs. Sophus Olsen (Hanneba hjá Sam), yvir. Handilin "Sam Olsen´s

ætla, hvussu ringt tað er hjá familjuni. Tankar mínir eru hvønn dag hjá tær, Sólvá ? líkaleiðis hjá Onnu, Peturi og Magnusi. Tit hava mist ófatuligt, og somuleiðis hava Helena og Finnur! Men tit hava há

minnist og veit um eina heila øld at siga. Í stuttum kann sigast, at meira er hent í lívstíðini hjá Onnu enn í øll hini 1000 árini, Føroyar hava verið bygdar. Her kann nevnast, at tað var í 1901, at okkara

er, er fødd Ludvig og hon varð fødd 9. mars í 1925 og er uppvaksin í Nesi í Hvalba. Hilda er dóttur Onnu Katrinu og Jacob Ludvig í Nesi í Hvalba og tey vóru níggju systkin. Hon eg gift við Dánjal Petur Næs [...] Allon.Tey vórðu gift 9. desember í 1950 og hava sostatt havt gullbrúdleyp. Tey eiga trý børn, Martin, Onnu Katrinu og Jóngerð umframt fýra ommu- og abbabørn, Gisla, Hilmar, Allan og Bjørgvin. Ung fór Hilda

tó viðkvæma sinnið, hegnið og stóra hjartað hevur vinur okkara Viljormur eisini eftir móður síni Onnu, dóttir hegnarmannin Napolion uppi í Lon. Hesu stórbaru, virksomu konu, sum kveistraði hvørja byrðu

Sandi og norður til fastrina Sigrid Mariu, sum var gift við Nickels Lutzen. Í 1910 giftist Mouritz við Onnu Karolinu Theodoru (f. Gaard). Omma var úr Oyndarfirði, og saman fingu tey sjey børn. Mamma er tað

og Jógvan Mikkelsen úr Útistovu í Árnafirði. Victorinus var ættaður av Viðareiði, í Lágni, sonur Onnu Malenu, f. Olsen úr Funningi, og Heina Joensen, lærara úr Funningsfirði. Tær vóru 4 systrar: Anna

sum átti at tørva troyst og uppmuntran. Jütta Sophie Jørgensen var dóttir Hans (f. 11.01.1874) og Onnu Sofíu Jørgensen ( f. 09.09.1881) í Miðvági. Hans var sonur Niclas (f. 04.06.1840) og Ellen Jørgensen