sáttmáli verður gjørdur við Russland. – Nei, vit eru ikki bakkaði frá lyftinum. Vit halda framvegis akkurát tað sama, sum vit alla tíðina hava hildið, men vit hava staðfest tað, at tað er ikki meiriluti fyri [...] Bjarni Hammer er við í meirilutanum, men framvegis halda vit, at vit ikki eiga at gera avtalu, men vit vita, at vit eru í minniluta í Løgtinginum, so vit mugu handla út frá tí og royna at fáa eina semju um [...] ð sigur, tað er í trúnaði, men vit taka ikki undir við at fiskiveiðisamstarv við Russland, men vit mugu stað festa, at vit eru í minniluta í Løgtinginum, og so mugu vit taka tað harfrá, sigur Aksel V.

sindur bangnan, tá ið vit tosa um at orða ein mentapolitikk og so kanska als ikki fylgja honum upp. Hvat skal man tá við føgrum orðum. Vit kunnu hava tær vakrastu ætlanirnar, men fylgja vit teimum ikki virkið [...] veit, hvat alternativið er, hóast vit kunnu ímynda okkum okkurt Hetta er eitt slag av konservatismu og hon er rættiliga rótfest í Føroyum. Vit halda aftur, vita hvat vit hava og tað er best at halda fast við [...] halda fast í hyggjaran, tá ið vit hugsa um teknisku gongdina, um hon ikki satsar nógv meiri uppá eginframleiðslu. Undanførslan er altíð, at tað er so dýrt, men samstundis síggja vit so at siga einki av føroyskum

fullveldinum hjá samgonguni. ? Og nú kunnu vit gera tað, uttan at nakar kann kasta okkum nakað fyri, tí nú hava vit eitt ítøkiligt alternativ, legði hann afturat. Antin vit vilja ella ikki Á fundinum í Porkeri [...] ? Vit hava nú fingið okkara egna útspæl í sjálvstýrismálinum. Og tað fara vit at brúka. Tey trý, Jóannes Eidesgaard, Katrin Dahl Jacobsen og Henrik Old vóru mánakvøldið í Porkeri og greiddu suðuroyingum [...] døgum verður borin í hvørt hús í landinum. Flokkurin hevur gjørt hesa ætlanina fyri at hava eitt ítøkiligt alternativ til fullveldisætlanina hjá samgongini. ? Tí nú noyðast vit nevniliga at staðfesta, at

er tí, at tað bleiv sett fokus á pornomálið í rættari tíð. Vit kunnu ikki sleppa øllum øðrum, tá okkurt sum korona rakar okkara land. Vit kunnu ikki stara okkum blind uppá korona og líknandi hendingar. Steffan [...] ) gjørdi seg eisini óheppið bemerktan í vár við at hava eina óvanliga vánaliga ”timing”, har hann fór í tingið við einum máli um pornografi, júst tá Koronakreppan byrjaði.” – Jóhan Lützen, Norðlýsið. [...] aktuelt at varpa ljós á, sum í hesari korona kreppuni. Hagtøl vísa á at nýtslan øktist nógv tá fólk vóru send til hús, og tann størsta pornosíðan gav øllum Italiumonnum fríða atgongd til alt teirra tilfar undir

takt eftir tí, vit blástu, antin tað nú var ”Kong Kristian”, ”Vift stolt” ella okkurt annað. Í fyrstani var tað alt ”Danmarks melodier”, vit blástu. Seinni, tá vit blivu kringari, fóru vit at royna okkum [...] vildi hava ”hvørt til sína tíð”, og ofta kundi ilt spinna í hann, tá vit vóru ov nógv ólataði. – Tá vóru eingir biografar, ið forstýraðu fólk, og samkomurnar hjá okkum í avhaldshúsinum vóru løtur, vit gleddu [...] Serliga minnist eg summar­dagarnar, tá vit komu saman aftan á kirkjutíð og ongantíð gekk sang­urin so væl sum tá. Tá vóru eingi nýggj føroysk løg smíð­aði, og tað, vit sungu, var alt danskt, norskt og svenskt

har vit tjentu væl. Trolbáturin hevði loyvi at fiska alt árið og øll fiskasløg. Vit royndu við troli og seldu veiðina á fiskamarknaðum – alt eftir á hvørjum leiðum, vit royndu. Onkuntíð seldu vit til ávísar [...] 12. mars ár 2000, ein AWI 33, sum teir seinnu longdu upp í 38 føtur. - Vit fingu okkum eisini slengrikjølar. Haraftrat hava vit fingið okkum eina presending í øðrum borðinum. Nú er onnur bátssíðan meira [...] lata hin sleppa framat. - Tú kanst eisini koyra troyttur, tá tað gongur minni væl, og tá kann vera skilagott at skifta. Ofta gerst tú tvørur, tá tú gerst troyttur, sigur hann. Rúni Poulsen fór ungur til

serføroyskt. Ikki tí at tað er tað, vit gera mest av í Føroyum. Als ikki, segði hon. Vit mála nógv oftari hús, pussa bilar ella tosa nógv meira í fartelefon í Føroyum, enn vit dansa føroyskan dans ella fara [...] dagar hava týdning, vísti Malan Marnersdóttir á. ?Tað eru teir góðu dagarnir, sum gera tað liviligt her á landi. Teir góðu dagarnir, tá ið tað sæst, at tað ger mun, at vit virka og gera, tað vit kunnu [...] fara í grind. ?Men tjóðin er tað, sum vit vilja og siga hon er, og tjóðdagarnir eru týdningarmikil symbol í so máta. Við teim-um stíva vit tilvitan okkara av, vit fara kanska eina mest til flaggdagshald við

var 6 ár, tá ið hann misti pápan. Frá 1960 og til 1977 sóust vit bert, tá ið vit vóru heima og hildu feriu, og sum van­ligt visti tú ikki hvørjum beini, tú skuldi standa á, fyri at vit skuldi hava tað so [...] ið hava tilknýti til TB, sakna teg nógv. Í 2005 fluttu vit so aftur til Danmark, og so hildu vit sambandið við líka, antin pr. telefon ella Skype, og so tá ið tit vóru her niðri hjá okkum, ella vit vóru [...] Tað vóru ógvuliga tung boð vit fýra beiggjar fingu, tá ið vit í telefonini fingu at vita, at nú var lívsneisti tín kæra systur slóknaður. Vit vóru allir staddir í Dan­mark, meðan tú lá á Ríkis­hospitalinum

smíli, nú vit søgdu seinasta farvæl við hana. Omma var frá tí ættarliðnum, har ein omma var ein OMMA. Har ein omma ALTÌÐ hevði stundir og ikki minst tol til børnini. Hon elskaði at hava fult hús, og eg trúgvi [...] – ommubørnum – var næstan alt loyvt, men tó við skili. Vit spældu handil í teim krókum vit vildu, tómdu næstan hvørt skáp og hvørja skuffu so vit høvdu nokk av handilstingum. Sandurin, sum var okkara stóra [...] eftir kúnni saman við ommu. Og undir dýnuna hjá ommu slapp man eisini. Løtan, tá songartíð nærkaðist, var heilt serlig – tí tá bleiv stákast óført og gjørt klárt til tað stóra morgunmatarborðið morgunin

oktober. Hendrik segði mær, tá ið vit hittust, at nú væntaði hann, at tað bleiv deyðin hjá honum. “Men nú eri eg komin,” segði hann. Tá komu fleiri teirra á sjómans­heimið at eta. Vit høvdu akkurát fingið ein [...] frið á mær fyrr enn eg havi verið í Múla. Vit fóru so hagar. Har var einki fólk meira enn í einum húsi. So koma tvey fólk út, vit fóru so at práta. Tá sigi eg: “Hava tit hoyrt um ein bát, sum gekk burtur her [...] at bera grind ávegis til hús, tá hann helt seg hoyra okkurt, men hann sá einki. Tó skilti hann skjótt, at har var ikki alt, sum tað átti at vera og fekk vakt hinar. Teir fingu tá vissu fyri, at menn vóru